Czy będę żyć?
Mam 37 lat i raka surowiczego III a, urodziłam dwa miesiące temu synka, mam córeczkę siedmioletnią, nie wiem czy mam szanse..bardzo sie boje...
-
Witaj Maju37!!!
Wszystko będzie ok, trzeba pozytywnie myśleć to najważniejsze nie załamywać się:))) Masz wspaniałą dwójkę, która Cię bardzo potrzebuje,(mnie nie było dane mieć drugiego dziecka o czym bardzo marzyłam,ale cieszę się że mam wspaniałego syna i korzystam z każdej chwili:)Proszę myśl pozytywnie;:)) Pozdrawiam, wszystko będzie ok!!!
-
Gosiu czy też masz jakieś przejścia z rakiem? Ja nie umiem walczyć...Nie umiem po prostu.
-
Hej, co to znaczy nie umiem!!
Walka to nie bicie sie mieczem z przeciwnikiem, to po prostu leczenie. Masz dzieci i dla nich chyba warto troche sie zle poczuc przy leczeniu chemioterapia?
Wiem co mowie, bo jestem w trakcie leczenia raka piersi.
-
Więc podziwiam za silną wolę i charakter. Ja nie umiem...To już jest jakiś stopień III A z tego co czytałam kiepskie rokowania. Ja mam tylko dzieci, nie mam rodziny, nie mam wsparcia...nie mam nic.
-
Kiepskie to nie znaczy zadne!!
Nie mozesz sie poddac bez walki, bez leczenia!
Dzieci potrzebuja miec mame. Nie mow ze nie masz nic, skoro masz je!
Sa fundacje ktore wspieraja osoby w trudnych sytuacjach, np rak-and roll
Mam nadzieje ze jestes pod opieka lekarza i masz plan na leczenie?
-
Dopiero jutro będę się widziała z lekarzem, czy Ty bierzesz chemię?
-
jestem juz po chemii, w trakcie radioterapii,
-
Powiedz Rybenko jak sobie radzilas z chemia? Jest ciężko?
-
wiesz, myslalam, ze bedzie gorzej. Owszem, czulam sie zle, ale ani razu nie zwymiotowalam. I wlasciwie prowadzilam prawie normalne zycie, jakies 4 dni dawalam sobie na odpoczynek, a potem normalka domowa, mam 3 dzieci, wlasciwie jedno juz poza domem, ale male ma 8 lat tylko
-
Nie jest latwo, ale teraz dostaje sie leki ktore pomagaja lepiej zniesc chemie, to juz nie jest tak jak bylo kiedys, wymioty, wycienczenie