Termin opieka paliatywna budzi lęk, który trzeba odczarować. To leczenie i opieka nastawiona na usuwanie lub łagodzenie dolegliwości z łacińskiego pallium (płaszcz) czyli okrycie, otulenie. Niektórzy pacjenci potrzebują takiej opieki przez wiele lat. W tym czasie normalnie żyjąc ze swoimi dolegliwościami i przerwami na konkretne leczenie. 

Poniżej refleksje o opiece paliatywnej Aleksandry Rudnickiej, rzeczniczki osób objętych opieką paliatywną: 

Rozwój medycyny w ostatnich latach spowodował pojawienie się nowych terapii, co sprawiło, że choroby nieuleczalne, z którymi pacjenci żyli  klika miesięcy, stały się chorobami przewlekłymi. Pacjenci żyją z nimi latami zmagając się nie tylko z objawami choroby, ale też z działaniami niepożądanymi innowacyjnych terapii, co ma wpływ na jakość ich życia. 

Stawia to przed medycyną paliatywną nowe wyzwania. Zadaniem medycyny paliatywnej  we współczesnej dobie  nie jest wyłącznie zapewnienie godnego, ograniczającego ból i cierpienie odejścia, ale ciągłej opieki od diagnozy, przez cały proces leczenia. Dotyczy to wielu sfer życia chorego, nie tylko fizycznej, ale również psychicznej,  duchowej,  seksualnej i  społecznej. 

Objęcie pacjenta kompleksową, holistyczną   opieką paliatywną to zapewnienie mu dobrostanu w chorobie, aby nie czuł się  on wykluczony, mógł kontynuować pracę zawodową, pełnić role rodzinne i społeczne. Wprowadzanie nowych, coraz bardziej skutecznych  technologii i metod leczenia, przyczynia się do zwiększania liczby pacjentów z chorobami przewlekłymi, co przekłada się na rosnącą rolę i zapotrzebowanie na  opiekę paliatywną  ze strony pacjentów, a od lekarzy innych specjalności wymaga współpracy z specjalistami  medycyny paliatywnej Jest to też  wyzwaniem dla systemu opieki zdrowotnej.

W przypadku medycyny paliatywnej istnieje nieuzasadnione przekonanie – niestety poparte praktyką – że pacjent powinien być kierowany do niej dopiero po wyczerpaniu wszystkie  możliwości leczenia. Takie postępowanie wynika z braku znajomości i znaczenia medycyny paliatywnej.

Niepełne informacje jakie lekarze prowadzący  przekazują na temat opieki paliatywnej chorym i ich opiekunom, jest rozumiany  przez nich jako zakończenie możliwości leczenia i przedłużenia życia, choć często pacjenci otrzymują tzw.
paliatywne terapie. Skutkuje to tym, że chory, a zwłaszcza jego bliscy, zamiast skorzystać ze sprawdzonych metod wsparcia w chorobie, jakie oferuje medycyna paliatywna, poszukują alternatywnych, nie popartych naukowymi dowodami terapii, które w rezultacie skracają życie pacjenta.

Tymczasem z perspektywy pacjentów konieczne jest przygotowanie i wdrożenie
ścieżki opieki paliatywnej, która powinna zaczynać się już od momentu
diagnozy. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów onkologicznych, u których
nowotwór  jest rozsiany oraz pacjentów ze zdiagnozowaną chorobą
przewlekłą. 

Test Aleksandry Rudnickiej dla eksperciozdrowiu.pl.