Rak tarczycy
Mam 36 lat. Problemy z moją tarczycą zaczęły się w wieku ok. 12 lat kiedy to, miał miejsce wybuch w Czarnobylu.
Natomiast rok temu zdiagnozowano u mnie raka tarczycy. Wyszło całkiem przypadkowo. Po urodzeniu drugiego dziecka postanowiłam zrobić porządek z moją tarczycą tylko dlatego, ze moja szyja była gruba. Wyniki TSH miałam w normie, FT3 i FT4 także. Był też guz, ten złośliwy guz. Na moje szczęście miał 6 mm. Jestem po wycięciu całej tarczycy i po jodzie radioaktywnym. Nie mam komórek rakowych. Na życie patrze inaczej, dostrzegam to - czego nie widziałam wcześniej.
-
Użytkownik @ona25 napisał:
my po chorobie nowotworowej na kazdy bol bedziemy reagowaly ze strachem :/
To ja jestem wyjątkiem! Nigdy, przenigdy nawet taka myśl nie przeszła mi przez głowę-boli to pewnie wznowy, przerzuty. Wiem, że raka nie mam i się nie zamartwiam bo strzyknie mi w kolanie, bo zaboli w stawach. Zgodzę się z Tobą w kwestii, że każdy ma jakiś ból-mniej lub bardziej uciążliwy ale po co miałabym nakręcać się samemu, popadać w coraz większy lęk bo coś mnie zabolała. Skoro lekarze mówią, że "go" nie ma, to nie ma. Wiem, że są osoby, które będą reagowały tak jak opisałaś ale ja na szczęście (moje i mojej rodziny) do nich nie należę. W moim przypadku takie zamartwianie się przypadku spowodowałoby to chyba konieczność leczenia u psychiatry. Trzeba żyć dalej normalnie, czerpać radość z życia, a nie zamartwiać się co będzie jeśli....
Życzę wszystkim Wesołych Świąt, duuuużo optymizmu, siły do walki, uśmiechu w każdym dniu.
-
monia
pewnie ze nie zanudzasz :) zgadzam sie z Toba w 100% :)
ja po diagnozie przez rok nie moglam dojsc do siebie :( rodzina juz nawet ''delikatnie'' namawiala mnie na wizyte u psychologa bo uwarzali ze rok to zadlugo zeby czlowiek byl zalamany
raka pokonalam bardzo szybko bo w 3 miesiace ale mysl ze to moze wrocic nie opuszczala mnie :/ moja lekarz bardzooooooo mi w tym wszystkim pomogla :) dzieki niej i forum podnioslam sie z tego wszystkiego :)
lekarz przekonuje mnie ze rak juz pewnie nie wroci bo wyniki caly czas mam idealne mowi ze teraz mam 0.5% szansy na nawrot choroby
teraz juz wiem ze rak to nie wyrok :)
po diagnozie dopiero przekonalam sie ile tak naprawde ludzi choruje na raka (nigdy nie zwracalam tak na to uwagi) i wiem ze bardzoooo duzo ludzi wychodzi z tego i zyje normalnie :)
nawet dowiedzialam sie ze mam w rodzinie dwie dziewczyny ktore sa po tym raku co ja a wczesniej nie mialam o tym pojecia ! (jedna z nich jest juz po chorobie 6 latek- urodzila dosyc niedawno zdrowa coreczke) druga tez juz sporo :)
i tak jak ja zdecydowaly one ze nikomu nie powiedza o chorobie (tylko najblizszej rodzinie- temu nie wiedzialam ze byly chore) dopiero jak dowiedzialy sie ze zachorowalam zaskoczyly mnie i powiedzialy ze przechodzily to samo :)
jakbardziej zafascynowana jestem kobieta ktora jest po raku 50 lat !!!!!! nie miala ani razu nawrotu choroby (miala zaawansowanego raka piersi) teraz jest 80-paro letnia babunia :)
-
Witam wszystkich! Juz kilka razy bylam i pisalam na tym forum. W listopadzie bylam na jodzie w Gliwicach. Na chwile obecna zyje spokojnie, bez martwienia sie co bedzie dalej. Jednym slowe jestem wyleczona (jezeli mozna tak powiedziec). Troche z innej beczki. Moja "przygoda" z rakiem trwala 2 lata. Ostatnio tak sobie myslam co przeszlam, ilu lekarzy odwiedzilam, ile razy bylam w szpitalu, jak sie czulam gdy dowiedzialam sie,ze mam raka. Przypominajac sobie przeszlosc to tak jak bym opowiadala zycie innej osoby. Dopiero teraz uswiadomilam sobie jak powaznie bylam chora i ile sily fizycznej i psychicznej moze miec w sobie czlowiek. Mialam chwile zalamania i nie bylo latwo,ale to i tak nic. Wszystko da sie przetrwac. Kazdy ma w sobie tyle woli walki i sily,ze nawet zadny rak nie jest w stanie nas pokonac.
Mam nadzieje,ze nie zanudzam i mnie rozumiecie. Pisze o tym, poniewaz czytam i slysze jak ludzie sie zalamuja gdy slysza,ze sa chorzy. Rozumiem ich,ale nie rozumiem gdy sie poddaja.
Pozdrawiam was wszystkich serdecznie. :)))
-
hehe masz racje :)
ale powiem Ci ze jak mnie te kosci tak bolaly to poszlam odrazu do lekarza (bol byl dosyc silny) okazalo sie ze mam niedobor witaminy D a bylam pewna ze to rak
teraz co dwa tygodnie biore witamine D i bol kosci mam tylko na zmiane pogody (bol jest bardzoooo maly)
my po chorobie nowotworowej na kazdy bol bedziemy reagowaly ze strachem :/ ale takie bole sa normalne kazdy czlowiek ma jakis bol :)
jak nie jedno to drugie boli i to jest normalne u czlowieka :) nie ma nikogo kto jest otporny na takie cos :) kazdego co jakis czas cos boli :)
-
Ja w każdym razie zawsze jestem dobrej myśli.
Musi być dobrze,a jak nie będzie to trzeba będzie coś z tym robić.
Mnie właśnie też bolą kości,stawy ogólnie wszystko-przejdzie.
Myślę,że to pogoda tak działa ( na coś przecież trzeba winę zgonić hahaha ).
-
agasia
wszystko bedzie dobrze :)
nawet nie wiesz ile ja razy myslalam ze choroba mnie wrocila bo tak zle sie czulam :/
kiedys przez miesiac bolaly mnie kosci bylam pewna ze to rak :/ poszlam na kontrole i wyniki mialam idealne :)
czesto mialam tak ze wydawalo mi sie ze mam nawrot choroby :/ ale zawsze okazywalo sie ze nie :)
czasami czlowiek czuje sie bardzo zle nie temu ze ma nawrot choroby tylko z innych powodow :)
-
ona25
Czekam na wyniki,tak już długo.
Ale nie ponaglam,choć nie za bardzo się czuję to chyba wolę znać je dopiero po Świętach.
-
bania
mnie wielkie przygotowania omina w tym roku bo jade na swieta do rodzinki :)
dobrze sie juz czujesz sie lepiej :)
agasia
jak ta mu Ciebie wszystko ?
-
Hej Dziewczęta
Ja też zaglądam,pozdrawiam Was
-
Ona
No właśnie lepiej sie poczułam dopado mnie przeziębienie więc poleżałam sobie kilka dni a teraz dochodzę do siebie i nadrabiam zaległości a przed świętami pracy nie brak pozdrawiam serdecznie miłego dnia