white_oleander, Wspiera

lilith.p dziękuję za odzew. Czuję się fatalnie. Całkowicie bezsilnie. Jedynie co mogę dla Niej zrobić to być i modlić się. Wierzę, że będzie dobrze. Jednak czasem dopadają mnie takie myśli, że aż trudno mi uwierzyć, że to wychodzi z mojej głowy. Wszystkie te obawy, lęki... A to dopiero początek. Ciężko jest to sobie poukładać w głowie. Chyba póki co odrzucam od siebie wszystko, jak by to nie dotyczyło nas. Ale już niedługo trzeba będzie się z tym zmierzyć...

Cześć Dziewczyny! Nasza historia i walka z rakiem dopiero się rozpoczęła. Po błędnych diagnozach, finalnie ustalono, że to rak jajnika. Mama - bo to właśnie Ona zachorowała - za kilka dni będzie miała konsultacje, na których ustalone zostanie leczenie chemioterapią. Na co dzień tego nie pokazuje, ale kiedy przyłapie się Ją samą, zamyśloną ... widać, że strasznie to przeżywa. Nie wiem, czy piszę we właściwym miejscu, ale czuję, że muszę gdzieś się uzewnętrznić. Nie umiem o tym rozmawiać, ciągle płaczę. Wiem, że muszę być silna dla mniej. Bardzo cenię sobie wszystkie Wasze wpisy, dlatego chciałabym zapytać o dwie rzeczy: 1- gdzie mogę kupić naprawdę dobrą perukę oraz 2- czy któraś z Was korzystała z porad dietetyka Aleksandry Kapały? Wszystkie jesteście silne! Pamiętajcie o tym ;-)