agasia, Wygrał

Justynko S
Tylko tak mogę w jakiś sposób być blisko z ludźmi w podobnej sytuacji.
Moja córcia ma przerzut do kręgosłupa tak się boję nie wiem co mam robić.Zawsze byłam taka optymistą a tu naprawdę zaczynam wątpić.
Wiem ,wiem nie można tak ale czasami brak już sił.
justyno w na pewno Ci jest ciężko i wierzę,że cierpisz ale jak sama wiesz Twój mąż już nie cierpi trzymaj się dzielnie.

Justynko w tych naszych chorobach to ta cierpliwość niekiedy wystawiana jest na próbę.
Nie powiem ,aby to było moją mocna stroną ale też nauczyłam się /chyba/ czekać.
W poniedziałek na pewno dostaniesz dobre wieści,wiesz że dobrze jest jak na zimne się dmucha.
Pani doktor wie co robi.Dobrze jest,że nie ma odmy to już dobra nowina .
Trzymaj się cieplutko.

tak poszły jakaś chwilowa widocznie przerwa albo ja coś napsociłam

taterniczko ,dziękuję za rady każdej zawsze chętnie wysłucham.Człowiek uczy się całe życie.
Tylko ktoś naprawdę butny nie przyjmuje dobrych rad.
Jeśli masz pytania do mnie chętnie odpowiem ,pytaj.
Ja sama też dużo doświadczyłam jeśli chodzi o tego "nieproszonego gościa".Mając 42 lata przeszłam ciężka operację ginekologiczną.Było to 9 lat temu i było do zeszłego roku ok.Z tym ,że nie było to nic nowotworowego.Po tylu latach dopiero uzewnętrznił się

nie wiem co się dzieje napisałam długi post i zniknął

Takie przerwanie w połowie drogi ,tak nie można.Rób wszystko by mamę zaprowadzić do lekarza.
Przecież w tej chwili nie wiesz jaką ewentualnie terapię zleci onkolog,a jaka by nie była na pewno pomoże.
Powodzenia w działaniach.

taterniczko wszystko co piszesz to prawda.Z lekarzami różnie bywa i zobacz mówi się,że u nas w PL jest taka a nie inna opieka medyczna,narzekamy ale ja zawsze powtarzam ,że wszędzie dobrze gdzie nas nie ma.I za granicą są lekarze niektórzy bardzo obcesowi.
Moja dziewczynka ma cały czas od tych 4 lat zapewnioną opiekę psychoonkologa,ale wiesz jedni naprawiają ,a drudzy szkodzą nieopatrznym słowem.
Wiem i zdaje sobie z tego sprawę,że jeżeli człowiek sam nie zechce to żaden psycholog nie pomoże.
Pozdrawiam serdecznie.

Wojtku nie martw się wszystko będzie dobrze z Twoją mamą.
U mnie w płynie stwierdzono komórki nowotworowe ,bardzo się martwiłam a wszystko jak na razie jest ok.
W poradni mama będzie pod opieką lekarza onkologa i będzie pod stałą opieką.

Justynko ,jesteś kochaną dziewczyną. Dziękuję Ci za ciepłe słowa.
To prawda co piszesz moja córka właśnie straciła pogodę ducha i chęć walki.. Bo pewna pani doktor dobiła ją słowami że zostaje już tylko opieka paliatywna.A ja w to nie wierzę ,wierzę że wszystko będzie dobrze.Skoro mi się puki co udało to jej na pewno też musi.
Dobrze masz ,że mama jest przy Tobie ,ja nie mam tego komfortu i tu jest cały dylemat.Moja córka nie mieszka w PL.Jest daleko ode mnie/nas/.

Witam wszystkie panie.W 2002 przeszłam operację usunięcia macicy z przydatkami.Nie miało to żadnego związku z nowotworem.Nie stwierdzono komórek nowotworowych.Przeszłam HTZ i czułam się świetnie.
W styczniu 2010 stwierdzono u mnie nowotwór otrzewnej.Miałam wodobrzusze,przeszłam operację i 12 kursów chemioterapii.Jestem leczona tak jak wszystkie panie w raku jajnika.W styczniu tego roku przeszłam ostatni kurs chemioterapii.Czuję się nieźle ,przeszłam na kontrole w poradni onkologicznej.Najgorsze co teraz mnie dosięgło to ból nóg i rąk /neuropatia/.Są dni ,że nie mogę chodzić .Może któraś z pań też to przechodziła proszę rady jak sobie pomóc.Pozdrawiam.