Witam wszystkie nerki

Piszę jak było u mnie, też miałem NSS. Też jestem natury lękowej, ale wszystko da się przeżyć (pomaga myśl, że wycinają dziada). Oczywiście te kilka dni były ciężkie - wiem nie uspokajam, ale lepiej wiedzieć i się oswajać.

Przed operacją środki przeczyszczające, golenie miejsc, prysznic że środkiem odkażającym. Zgoda na 2 operacje :NSS lub cała nerka(ewentualna zmiana po naocznych oględzinach). Później niepamięć totalna po anestezji. Po operacji ból silny, trudności z przyjęciem pozycji, operacja rano - sala pooperacyjna do kolejnego poranka. W tym czasie trochę rzeczy podłączają : cewnik, elektrody ekg, pulsoksymetr na palcu, aparat do ciśnienia krwi, sonda z workiem w ranie poperacyjnej no i kroplówka, miałem wymioty po narkozie, no i ból, ale podają dużo środków P.bólowych. Na drugi dzień goraczkowałem z powodu dużego krwiaka w okolicach pośladka. Na drugi dzień przenosiny do normalnej sali, próby siadania i chodzenia, nie pamiętam kiedy ściągają cewnik, ale miałem problemy z ponownym normalnym oddawaniem moczu, po paru próbach wróciło, pierwszy mocz oczywiście krwisty-to norma. Kolejne dni coraz lepiej, antybiotyk, kroplówki. Po 5 dniach wypis, powrót do domu, wracałem do sprawności szybko, po 3 miesiącach już w pracy, operację miałem 5 stycznia i jeszcze zaliczyłem narty w tym sezonie.

Opisałem to szczegółowo i być może nie wygląda to optymistycznie i Twojego lęku nie zmniejsza, ale to jest ingerencja w ciało, musi być troszkę cierpienia. Najważniejsze, że potrafią to znakomici chirurdzy usuwać i że przy małych guzach to kończy leczenie. Pozdrawiam, dasz spokojnie radę - jeśli ja lękliwy facet dałem radę - to pewne, że kobiety są dużo bardziej wytrzymałe od nas.

Oczywiście opisywałem operację otwartą, przy laparoskopii jest pewnie lżej. Pozdrawiam, strach ma Wielkie oczy. 

To naturalne, ze sie boisz. Ale nie jest tak źle - ja mialam operacje rok temu i juz nawet niespecjalnie pamiętam jak sie potem czulam-znaczy dramatu wielkiego nie było. Trzeba przez to przejść i tyle. Trzymam kciuki, zeby sie wszystko ładnie udało😊

To dobre wieści! Super! A co do zwapnień w płucach to wiem jedynie, że po przebytych stanach zapalnych się takie guzki pojawiają, ale wtedy to nic groźnego. I Tobie tez lekarz sugeruje, ze nie ma się czym martwić. I niech tak zostanie 😊

Onkolog kliniczny u którego byłem powiedział tak: "na przerzuty z nerki mi to nie wygląda, prawie pewne, jak by to były przerzuty, to ich obraz pasowałby do innych nowotworów np. prostaty". Mówię mu, że USG prostaty mam robione co pół roku i jest ok. Na koniec powiedział tak: są 3 opcje:" albo to z nerki - co raczej niemożliwe, albo z innego nowotworu, ale najbardziej prawdopodobne jest to, że nic Panu nie jest". Zlecił mi scyntygrafię kości, którą już zrobiłem - nie wykazała żadnych zmian przerzutowych. U niego jeszcze nie byłem, nie wiem co o tym myśleć? Tą moją TK opisywała lekarka rezydentka(nie chcę pomniejszać jej wiedzy), ale być może że ze względu na przeszłość onkologiczną, skupiła się na wszystkich szczegółach. W opisie są np. "widoczne węzły chłonne krezki do 5 mm" onkolog powiedział, że to norma, podobnie jak drobne uwapnione guzki w płucach - o nich powiedział, że jak jest zwapnienia to organizm już sobie z nimi poradził. Nie wiem o co chodzi? 

Sławku - jak napisala Tereska - najpierw diagnostyka. Trzymam kciuki, zeby bylo dobrze. Jak juz bedziesz wiedział więcej - daj znac jak sytuacja.  Uściski.

Dzisiaj odebrałem TK, jestem załamany mój rak chyba powrócił? 

Mój guz miał 5,4 cm, jasnokomórkowy, tylko w nerce T1b N0M0 G2, poniższy nomogram daje mi przeżycie 12 lat bez progresji w okolicach 90% i tego się trzymam - mogę pomóc jak podstawić swoje dane i jak to wyliczyć.