Metodą leczenia raka nieinwazyjnego oraz raka w stadium T1 jest przezcewkowa elektoresekcja guza pęcherza moczowego (TURBT). Jest to zabieg endoskopowy (czyli bez przecinania powłok jamy brzusznej), wykonywany w znieczuleniu ogólnym (podczas którego pacjent śpi) lub regionalnym (pacjent nie śpi, ale nie czuje nic w dolnych partiach ciała). Poprzez cewkę moczową do światła pęcherza wprowadzony zostaje przyrząd – resektoskop, który usuwa guz nowotworowy. Po tym zabiegu każdy pacjent wymaga wieloletniej obserwacji (więcej w punkcie CO SIĘ DZIEJE PO WYLECZENIU).
U większości pacjentów, u których ryzyko nawrotu choroby jest małe, w ciągu 6 godzin po zabiegu TURBT podaje się jedną dawkę dopęcherzowej chemioterapii. Taki zabieg ma na celu zmniejszyć ryzyko nawrotu choroby. Zaletą tej metody jest fakt, że podawane leki działają tylko na komórki wyściełające wnętrze pęcherza, nie wywołując szkody dla zdrowych komórek poza pęcherzem moczowym.
U pozostałych pacjentów, u których ryzyko nawrotu choroby jest większe, dopęcherzowa chemioterapia podawana jest przez 3 miesiące. Leki podawane są co 7 dni. Po zakończeniu kuracji lekarz sprawdzi, czy rak nawrócił, czy nie, pobierając do badania histopatologicznego fragmenty tkanek drogą zabiegu TURBT. Jeśli nie będzie wznowy, leczenie zostanie zakończone na tym etapie.
Najczęściej stosowanymi dopęcherzowo chemioterapeutykami są: mitomycyna, epirubicyna i doksorubicyna. Dzięki temu, że leki te trafiają prosto do pęcherza, mają one znacznie mniejszy wpływ na zdrowe komórki w innych częściach ciała. Dzięki temu terapia ta wywołuje mniej skutków ubocznych. Do działań niepożądanych tej terapii należą podrażnienie pęcherza oraz uczucie pieczenia/palenia w pęcherzu.
U niektórych pacjentów, u których ryzyko nawrotu jest duże lub u których doszło do wznowy, stosuje się dopęcherzową immunoterapię. Immunoterapia wpływa na układ odpornościowy (immunologiczny) pacjenta, nakłaniając go do walki z nowotworem. W tej terapii wykorzystuje się szczepionkę BCG (Bacillus Calmette-Guerin), stosowaną do wytworzenia odporności przeciwko gruźlicy. W badaniach wykazano, że pod wpływem tej szczepionki układ immunologiczny pacjenta zaczyna niszczyć guz. Leczenie trwa zwykle 6 tygodni, jednak niekiedy może być konieczna dłuższa terapia. Ta metoda może wywołać takie skutki uboczne jak: objawy grypopodobne (gorączka, dreszcze, ogólne osłabienie), podrażnienie pęcherza. Rzadziej zdarzają się poważniejsze powikłania, takie jak posocznica (uogólniona reakcja zapalna).
U niektórych pacjentów z guzem powierzchownym (T1) ale o dużej złośliwości histologicznej (G3) może być konieczne podjęcie decyzji o usunięciu pęcherza moczowego (cystektomia) ze względu na bardzo duże ryzyko nawrotu choroby. Pod uwagę branych jest wówczas kilka czynników, m.in. czy nowotwór zlokalizowany jest w kilku miejscach (rak wieloogniskowy), jaka jest budowa guza.
Sfinansowane z budżetu Miasta Poznania