kazik_1982,

Matko jak się cieszę że trafiłam na to forum ...

Dziękuję Wam bardzo!!! Na razie tata marudzi jak nie wiem :-/ to mu jelita rozsadza to mu się kwasem odbija to gryźć nie potrafi ...Ale jestem cierpliwa ;-)

Bardzo boje się powrotu taty do domu, czy damy rade z tym wszystkim :-(

Hm to mnie by też była taka potrzebna choć wątpię bym kogoś takiego znalazła. Mieszkam na wiosce...

Dziękuję Dona1955! Pozdrawiam Was wszystkich bardzo serdecznie i życzę wszystkiego co najlepsze ! <3 <3

A mojego tatę najbardziej martwi to ze nie będzie mógł pracować w domu i na ogródku

No mój tato tez tak mówi. Wszystko się ułoży!!

Maba u mnie sytuacja jest odwrotna. Mój tato ważył przed operacja 45 kg, zawsze był bardzo szczupły i bardzo bałam się ze z tego powodu będą same problemy tymbardziej jak czytałam wypowiedzi innych osób o tym ze po operacji zrzuciły a to 8 a to 20 kg. Jednak lekarz stwierdził że dobrze ze jest szczupły a nie widzę póki co by tata schudł, myślę że po prostu już nie ma z czego.

Prawda!!! Jak dowiedziałam się o taty chorobie i kolejne wiadomości były coraz gorsze to byłam pewna że to już koniec. Nie mogłam pogodzić się z tym i patrzeć na cierpiącego nawet nie tyle fizycznie co psychicznie człowieka. Minęły trzy miesiące i jestem pełna nadziei ze będzie dobrze i proszę gorąco Boga o to. I zrobię wszystko by zapewnić tacie wszystko co najlepsze do walki z tą chorobą. Wiem Maba co czujesz...dokładnie to wiem,ale musisz być silna bo jesteś teraz mężowi potrzebna. To bardzo częsta choroba. Z moim tatą na sali leży dwóch mężczyzn w podobnej sytuacji. Jeden miał trzeci zabieg TURT a drugi szósty. Ten pierwszy wyszedł kilka godzin po zabiegu w koszuli , kapciach i z cewnikiem w miasto. Znalazła go policja kilka kilometrów od szpitala. Okazało się ze miał mega wysoki cukier (270) A mój tato zrobił dziś trzy rundy wokół łóżka, powoli zaczyna jeść więc będzie coraz lepiej :-* Z całego serca życzę Wam by wszystko się powiodło <3

Życzę Wam tego i wszystkim chorym z całego serca !