W niższych stadiach zaawansowania (T1-T2) bez przerzutów do węzłów stosowana jest radykalna radioterapia. Z uwagi na to, że raki tego piętra szybko dają przerzuty do węzłów chłonnych, które niekiedy mogą nie dawać objawów, naświetlane są także węzły chłonne szyi. Alternatywną metodą leczenia jest oszczędzające leczenie chirurgiczne (w tym także metodą endoskopową), z usunięciem węzłów chłonnych szyi. Decyzję o wyborze metody leczenia podejmuje się wspólnie z pacjentem, po przedstawieniu przez lekarza zalet i wad każdej z metod, uwzględniając wolę chorego.
W wyższych stadiach zaawansowania (T3-T4) bez przerzutów w węzłach chłonnych stosuje się leczenie chirurgiczne: laryngektomię całkowitą z usunięciem węzłów chłonnych szyi i z uzupełniającą radioterapią. Możliwe jest także leczenie oszczędzające krtań – radykalna chemioradioterapia. Przypadek każdego pacjenta rozpatrywany jest indywidualnie, tak by zastosować najkorzystniejszą metodę leczenia.
W przypadku stwierdzenia przerzutów w węzłach chłonnych (N1-N3) postepowanie zależy od zaawansowania miejscowego guza (cecha T). W niższych stadiach zaawansowania stosuje się oszczędzające leczenie chirurgiczne (z zachowaniem krtani) wraz z usunięciem węzłów chłonnych szyi oraz uzupełniającą radioterapią. Alternatywną metodą leczenia jest radykalna chemioradioterapia. W wyższych stadiach zaawansowania przy obecnych przerzutach w węzłach chłonnych stosowana jest laryngektomia całkowita z usunięciem węzłów chłonnych szyi oraz uzupełniającą radioterapią lub uzupełniającą chemioradioterapią. Alternatywną metodą jest radykalna chemioradioterapia, która jest metodą preferowaną, choć nie zawsze możliwą do zastosowania ze względu na zbyt rozległe naciekanie nowotworu. W obu sytuacjach decyzja o wyborze metody leczenia podejmowana jest wspólnie z chorym, tak aby zastosować metodę najkorzystniejszą dla pacjenta.
W przypadku zmian zbyt zaawansowanych, w których nowotwór nacieka istotne, odległe struktury, nie jest możliwe leczenie chirurgiczne. Wówczas zazwyczaj stosuje się paliatywną radioterapię.
W przypadku obecności przerzutów odległych (M1) możliwe jest zastosowanie paliatywnej chemioterapii. Jeśli natomiast wiek pacjenta, jego stan odżywienia lub stan sprawności uniemożliwiają zastosowanie chemioterapii, stosuje się leczenie objawowe (łagodzące objawy choroby, zapobiegające powikłaniom).
Sfinansowane z budżetu Miasta Poznania