Alfabet raka Chłoniaki Chłoniak Hodgkina Leczenie chłoniaka Hodgkina

Po ustaleniu zaawansowania oraz uwzględnieniu czynników ryzyka, pacjentów kwalifikuje się do jednej z trzech grup rokowniczych, które różnią się intensywnością leczenia.

Do podstawowych metod leczenia chłoniaka Hodgkina należy chemioterapia oraz radioterapia. Nie stosuje się leczenia operacyjnego. W większości przypadków w pierwszej linii leczenia podawana jest chemioterapia skojarzona ABVD.

Pacjenci z chorobą w postaci wczesnej o korzystnym rokowaniu otrzymują 2 cykle chemioterapii ABVD, po czym stosowana jest radioterapia z napromienianiem zajętych przez chorobę węzłów chłonnych.

Pacjenci z chorobą wczesną o niekorzystnym rokowaniu otrzymują zazwyczaj 4 cykle chemioterapii ABVD, a po jej zakończeniu – radioterapię zajętych przez chorobę węzłów chłonnych.

Pacjenci z chorobą w postaci zaawansowanej zazwyczaj otrzymują 6-8 cykli chemioterapii ABVD. Decyzję o tym ile cykli chemioterapii pacjent otrzyma podejmuje się w oparciu o wynik badania PET-KT wykonywanego po 4 kursie chemioterapii. Badanie to określa odpowiedź na leczenie. W tym stadium leczenie oparte jest zwykle jedynie na chemioterapii, radioterapia stosowana jest tylko u niektórych pacjentów.

Chemioterapia ABVD składa się z 4 leków: doksorubicyny, bleomycyny, winblastyny oraz dakarbazyny. Chemioterapia podawana jest zwykle w czasie 1-dniowego pobytu w szpitalu, pod warunkiem, że chory jest w dobrym stanie ogólnym. Przed podaniem leków wykonywane są badania krwi oraz badanie lekarskie. Leki podawane są dożylnie. Chemioterapia podawana jest w odstępach dwu tygodniowych. Za jeden cykl chemioterapii uważa się dwa podania. Tym samym jeden cykl/kurs chemioterapii trwa 4 tygodnie (podanie – 2 tygodnie przerwy – podanie).

Niekiedy w pierwszej linii leczenia oprócz chemioterapii ABVD podawana jest dodatkowo chemioterapia eskalowany BEACOPP. Jest to intensywniejsze leczenie stosowane u niektórych chorych z chorobą w stadium pośrednim oraz zaawansowanym.   

Radioterapia

Podczas radioterapii napromieniane są węzły chłonne, które były zmienione nowotworowo przed rozpoczęciem leczenia.

Leczenie wspomagające

W trakcie chemioterapii konieczne może być stosowanie dodatkowo leczenia łagodzącego objawy, do którego zalicza się:

• Leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe
• Leki przeciwwymiotne
• Profilaktykę przeciwbakteryjną i przeciwgrzybiczą stosowane w trakcie chemio- i radioterapii oraz, w razie infekcji, antybiotyki, leki przeciwwirusowe lub przeciwgrzybicze.
• Koncentrat krwinek czerwonych oraz koncentrat krwinek płytkowych – w przypadku znacznej niedokrwistości oraz małopłytkowości.