Skutki uboczne leczenia mogą wystąpić w trakcie terapii (wówczas określane są jako ostre), ale mogą być także odległe i pojawić się w ciągu wielu lat od zakończenia leczenia.
Do ostrych objawów ubocznych zaliczamy:
- nudności i wymioty,
- utratę masy ciała,
- biegunki lub zaparcia,
- obniżenie parametrów morfologii krwi – po chemioterapii może dojść do obniżenia liczby leukocytów we krwi. Tym samym pacjent jest bardziej podatny na infekcje. Aby temu zapobiec pacjenci mogą otrzymać od lekarza leki zwane czynnikami wzrostu, które stymulują wzrost białych krwinek, zapobiegając powikłaniom infekcyjnym. Po chemioterapii może także dojść do znacznego spadku liczby krwinek czerwonych lub płytek krwi, co niekiedy wymaga przetoczenia odpowiednich preparatów,
- wypadanie włosów,
- zapalenie błony śluzowej jamy ustnej,
- zaburzenia rytmu serca,
- uszkodzenie wątroby lub nerek,
- neuropatie obwodowe – uszkodzenie nerwów obwodowych, objawiające się zaburzeniami czucia (bólem, przeczulicą, parestezjami – nieprzyjemne uczucie drętwienia, mrowienia),
- skutki uboczne radioterapii – zapalenie błon śluzowych, reakcje skórne, wypadanie włosów, uszkodzenie szpiku. Powikłania te występują rzadko.
Do odległych następstw leczenia zaliczamy:
- niepłodność i przedwczesna menopauza – po leczeniu może dojść do zaburzeń płodności, których trwałość u pacjentów jest różna. Uważa się, że większe ryzyko zaburzeń płodności występuje u osób leczonych chemioterapią według schematu eskalowany BAECOPP niż ABVD. Kwestię ewentualnych zaburzeń płodności i planowania potomstwa po leczeniu najlepiej omówić na początku terapii z lekarzem. W trakcie leczenia zaleca się stosowanie wysoce skutecznych metod antykoncepcji, gdyż leki stosowane w czasie chemioterapii mają bardzo szkodliwy wpływ na płód,
- zwiększone ryzyko chorób serca,
- skutki uboczne radioterapii – niedoczynność tarczycy, przedwczesna menopauza.
Sfinansowane z budżetu Miasta Poznania