cellulit, Wygrał

O tym, jak kiedyś będą wyglądały nasze uda, częściowo decyduje się już w łonie matki. Już podczas rozwoju embrionalnego pod wpływem hormonów tworzy się skład tkanki łącznej - wyjaśnia prof. Manuel Cornely, dermatolog z Düsseldorfu. Czy pozostanie jędrna do późnej starości, czy też będzie miała kilka wgnieceń - na to wpływają przede wszystkim hormony i predyspozycje, czyli geny. A przede wszystkim płeć. Słaba tkanka łączna to głównie problem kobiet. "Większość kobiet jest dotknięta tym problemem" - wyjaśnia Cornely. Natura tak to urządziła, że ich tkanka łączna ma mniej stabilną strukturę: musi być zdolna do rozciągania się w czasie ciąży. "U mężczyzn struktura przypomina krzyżową kratownicę, u kobiet jest zbudowana w kolumnach" - mówi Cornely. Komórki tłuszczowe mogą więc wciskać się do góry pomiędzy równolegle i pionowo ułożone włókna w kierunku najwyższej warstwy skóry. Nawet młode kobiety mogą wyczuć guzki na udach za pomocą testu szczypania. Eksperci mówią o styropianowych kulach. Wraz z postępującym wiekiem i spadkiem poziomu żeńskich hormonów płciowych zmniejsza się elastyczność i gęstość komórek tkanki łącznej. Wgniecenia są wtedy często widoczne nawet w pozycji stojącej lub leżącej. Lekarz medycyny Cornely podkreśla: "To normalna zmiana w skórze, nie jest to choroba, ale problem czysto kosmetyczny." Specjalista podkreśla też: "Na jakość tkanki łącznej trudno wpłynąć." Cudowny lek na nielubiane wgniecenia jeszcze nie istnieje. Niemniej jednak kobiety mogą zrobić kilka rzeczy, aby uzyskać jędrniejszą skórę i bardziej równomierny wygląd. Zdrowy tryb życia wzmacnia tkankę łączną. "Najważniejsze są ćwiczenia i zrównoważona dieta" - mówi farmaceutka Sylvia Ost z Chemnitz. Radzi sporty wytrzymałościowe, takie jak jogging, pływanie lub jazda na rowerze - i regularność: "Musisz wstać z kanapy i trzymać się tego." W przypadku diety zaleca: "Używaj świeżych, bogatych w witaminy składników, gotuj samodzielnie, ogranicz sól i cukier." Cukier sam w sobie jest uważany za środek tuczący. Zbyt duża ilość soli powoduje magazynowanie wody, co wizualnie zwiększa cellulit. Prowadząc zdrowy tryb życia, większość ludzi może utrzymać swoją wagę lub zrzucić nadmiar kilogramów. Zbyt duża ilość kilogramów nie jest przyczyną cellulitu - nawet szczupłe kobiety mogą być dotknięte skórką pomarańczową. Ale nadmiar kilogramów często pogarsza problem estetyczny. "Włókna tkanki łącznej między powięzią w głębi i powierzchni skóry są rozciągnięte, komórki tłuszczowe mogą łatwiej pęcznieć w górę między nimi", mówi dermatolog Cornely. Z kolei osoby o prawidłowej wadze i budujące mięśnie mają też mniej komórek tłuszczowych w tkance. Oprócz braku ruchu i złej diety, o negatywny wpływ na tkankę łączną podejrzewa się palenie papierosów. Nikotyna zmniejsza krążenie krwi i komórki są gorzej zaopatrywane w składniki odżywcze. Udowodniono, że wielogodzinne opalanie uszkadza skórę i sprzyja powstawaniu dołków. Cornely: "Promienie UV niszczą włókna elastyczne". Naukowych dowodów na działanie kosmetyków antycellulitowych jednak brakuje. Dlatego Cornely twierdzi: "Kremy, które mogą trwale wyeliminować cellulit, nie istnieją". Problem, jak mówi, polega na tym, że składniki aktywne nie wnikają wystarczająco głęboko w skórę. Jako przykład podaje kwas hialuronowy. Farmaceutka Silvia Ost postrzega produkty antycellulitowe jako środek uzupełniający - o ile ktoś również dużo ćwiczy i stosuje zrównoważoną dietę. Kosmetyk nie może zaszkodzić skórze - w przeciwieństwie do niektórych innych metod, które są reklamowane na usuwanie dołeczków. Na przykład laseroterapia, w której do podskórnej tkanki tłuszczowej wprowadza się kaniulę. Ciepło ma topić komórki tłuszczowe - ale jednocześnie może powodować oparzenia i blizny. Z kolei krioterapia, która ma napinać skórę za pomocą skrajnie minusowych temperatur, może spowodować odmrożenia. Niepożądane efekty występują głównie wtedy, gdy zabiegi wykonuje nieprzeszkolony personel, na przykład w salonach kosmetycznych. W dodatku metody te są zwykle stosunkowo drogie - choć ich działanie wygładzające nie zostało jeszcze naukowo udowodnione.