W sferze żywienia i dietetyki, podobnie jak i w innych dziedzinach pojawiają się okresowe mody, przy czym nie dotyczy to tylko diet, ale bardzo często także wielu produktów spożywczych. Przykładem produktu, wokół którego narosło wiele mitów i kontrowersji, a jednocześnie w ostatnim czasie stał się jednym z niezwykle popularnych tłuszczów jest właśnie olej kokosowy. Okrzyknięty, kilka sezonów temu mianem superfood ma zarówno wady, jak i zalety. Warto jednak przed jednoznaczną oceną poznać go trochę bliżej, zagłębiając się w ten temat.

Olej kokosowy pozyskiwany jest z bielma kokosowego dojrzałych orzechów zebranych z palmy kokosowej, zwanej kokosowcem właściwym (Cocos nucifera L.). Olej ten stanowi dość ważny olej jadalny, wykorzystywany w przemyśle spożywczym od wielu lat, którego określa się m.in. mianem dobrze nam znanego tłuszczu cukierniczego. W odróżnieniu od wielu innych olejów roślinnych, olej kokosowy w normalnych warunkach występuje w formie stałej (a nie płynnej). Jest produktem wysokokalorycznym (833 kcal/100 g), stąd 1 łyżka oleju kokosowego (około 20-30g) dostarcza blisko 210 kcal/porcję. Jednocześnie cechuje się niskim indeksem glikemicznym (IG = 22). Jednakże olej kokosowy dostarcza bardzo wysokie ilości niekorzystnych, nasyconych kwasów tłuszczowych (głównie kwasu laurynowego). Ponadto, zawiera witaminę E oraz antyoksydanty tj. polifenole, niemniej jednak ich ilość jest bardzo niska.

Wśród udokumentowanych właściwości zdrowotnych oleju kokosowego odnotowano działanie głównie przeciwbakteryjne, w tym szczególnie skuteczne było hamowanie rozwoju bakterii gronkowca złocistego (Staphylococcus aureus) czy Streptococcus mutans, bakterii będącej częstą przyczyną próchnicy. Jednocześnie badania naukowe wskazały, iż olej ten dzięki obecności kwasu laurynowego, działa grzybobójczo i ogranicza wzrost grzybów Candida albicans, które mogą prowadzić do kandydozy (choroby grzybiczej). Ponadto odnotowano, że stosowanie oleju kokosowego, dzięki działaniu przeciwzapalnemu, może poprawiać kondycję skóry i zmniejszać nasilenie choroby u osób cierpiących na atopowe zapalenie skóry (AZS).

Szczególną popularność olej kokosowy zyskał dzięki teorii, iż może być skuteczny w odchudzaniu. W nielicznych badaniach zaobserwowano, że spożywanie jego wiąże się ze zmniejszeniem apetytu. Dodatkowo w pojedynczych badaniach odnotowano, iż sprzyjał nieznacznej utracie masy ciała czy zmniejszeniu obwodu talii, jednakże trudno określić na podstawie w/w efektów, że ma działanie odchudzające.

Opierając się na badaniach naukowych, olej kokosowy dzięki wysokiej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych, może przyczyniać się do rozwoju m.in. chorób sercowo‑naczyniowych. Wpływa szczególnie na wzrost stężenia tzw. „złego” cholesterolu, frakcji LDL we krwi, w porównaniu do innych olejów roślinnych. W związku z tym nie jest zalecany do codziennego spożycia.

Niewątpliwie zaletą oleju kokosowy jest jego odporność na utlenianie i wysoką stabilność podczas obróbki technologicznej w wysokich temperaturach, np. gotowaniu czy smażeniu. Z tego też względu możliwe jest uzyskanie korzystnych walorów sensorycznych tj. specyficznej struktury i konsystencji.

W sprzedaży dostępne są dwa podstawowe rodzaje oleju kokosowego, rafinowany lub nierafinowany. Podczas obróbki w wysokich temperaturach najlepiej wybierać produkt rafinowany, natomiast w przypadku wykorzystania oleju kokosowego na surowo czy do łagodnej obróbki termicznej, warto sięgać po nierafinowany, zwłaszcza że nadaje potrawom atrakcyjny, charakterystyczny kokosowy aromat.

Chcesz dowiedzieć się więcej? 

Więcej na ten temat znajdziesz na stronie OPEN Poznań, zapraszamy ➡️ https://rehabilitacja-open.pl/...