Podstawowe znaczenie w ocenie zaawansowania raka żołądka mają endosonografia (EUS) i komputerowa tomografia (KT). Tak jak w większości innych nowotworów różnych narządów, rak żołądka ma cztery stopnie zaawansowania choroby.
Stopień I charakteryzujący się najmniejszą złośliwością, natomiast stopień IV związany z odległymi przerzutami cechuje się złym rokowaniem. Im bardziej zaawansowana choroba nowotworowa tym wyższy stopień złośliwości.
Rak wczesny charakteryzuje się lepszym rokowaniem, zwykle nie daje objawów i wykrywany jest bardzo rzadko. W zaawansowanym raku żołądka rokowanie pogarsza się w miarę wzrostu głębokości nacieku i zwiększania się liczby zajętych węzłów chłonnych.
Ocena stopnia zaawansowania niezbędna jest w doborze leczenia, określeniu radykalności zabiegu operacyjnego.
Rozpoznanie choroby powinno być potwierdzone w badaniu histopatologicznym, łącznie z określeniem typu histologicznego nowotworu oraz stwierdzeniu obecności lub braku receptora HER2 (receptor naskórkowego czynnika wzrostu typu 2) w komórkach guza. Stwierdzenie jego większej ilości na powierzchni komórki stwarza możliwość zastosowania terapii celowanej przy użyciu przeciwciała (leczenie celowane).
Obecność receptora HER2 w komórkach guza stwierdza się najczęściej w raku typu jelitowego. Podobnie jak w przypadku raka piersi, ocena stanu HER2 w raku żołądka powinna być dokonywana w pracowniach patomorfologicznych mających odpowiednie doświadczenie.
Sfinansowane z budżetu Miasta Poznania