W przypadku białaczek – nie ocenia się stopnia zaawansowania. Są to nowotwory pierwotnie uogólnione.
Przy pomocy badań immunologicznych oraz genetycznych OB dzielimy na grupy ryzyka. Ocena rokowania jest kluczowa przy wyborze optymalnego leczenia dającego największe szanse na wyleczenie przy najmniejszym ryzyku toksyczności terapii.
W przypadku OBS do poszczególnych grup ryzyka zaliczamy:
- rokowanie korzystne – translokacja (15;17) w ostrej białaczce promielocytowej, translokacja (8;21), inwersja (16),
- rokowanie pośrednie – translokacja (9;11),
- rokowanie niekorzystne – translokacja (6;9), zmiany 11q23, OBS związane z wcześniejszym leczeniem (chemio-/radioterapią), OBS poprzedzone zespołem mielodysplastycznym, postacie pierwotnie oporne na leczenie indukujące remisję (patrz punkt LECZENIE).
W przypadku OBL wyróżniamy:
- grupę ryzyka standardowego,
- grupę ryzyka wysokiego: bardzo duża liczba białych krwinek (leukocytów) w chwili rozpoznania, wiek 35 rż, brak remisji po 4 tygodniach indukcji (patrz punkt LECZECZNIE), translokacja (4;11), dodatnia minimalna choroba resztkowa w okresie całkowitej remisji (LECZENIE),
- grupę ryzyka bardzo wysokiego: translokacja (9;22) – czyli obecność tzw. chromosomu Philadelphia.
Zarówno w przypadku OBS, jak i OBL czynników prognostycznych jest dużo więcej, powyżej wymienionych zostało jedynie kilka.
Sfinansowane z budżetu Miasta Poznania