Raka skóry można leczyć na wiele sposobów, jednak w większości przypadków, preferowaną metodą leczenia jest chirurgiczne usunięcie nowotworu. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, z zastosowaniem tzw. marginesów; oznacza to, że oprócz tkanki nowotworowej, wycięty zostaje margines okolicznej tkanki zdrowej, aby mieć pewność całkowitego usunięcia komórek rakowych. Po zabiegu, chirurg zakłada pacjentowi szwy w miejscu wyciętej zmiany.
Chirurg w niektórych przypadkach może zlecić zabieg chirurgiczny kontrolowany mikroskopowo metodą Mohsa. Kandydatem do takiej formy leczenia mogą być pacjenci z nawracającymi nowotworami skóry lub w przypadku guzów powstałych miejscach, gdzie zależy nam na jak największym zachowaniu zdrowej tkanki, np. okolice powiek czy nosa. Metoda Mohsa pozwala na precyzyjną ocenę i wycięcie ogniska nowotworowego.
Kolejnymi stosowanymi metodami leczenia są łyżeczkowanie z elektrodesykacją i krioterapia. Zabiegi te jednak nie są szczególnie polecane- ich wykonanie uniemożliwia zbadanie tkanki nowotworowej i ustalenie z jakim rakiem mamy do czynienia. Ponadto, obie metody wymagają kilkukrotnych zabiegów i mają gorsze wyniki leczenia w porównaniu z metodami chirurgicznymi (metoda klasyczna, bądź Mohsa).
Innymi formami leczenia raka skóry są radioterapia lub chemioterapia miejscowa. Radioterapia ma zastosowanie w leczeniu raka kolczystokomórkowego, ponieważ jest on wrażliwy na promieniowanie. Niestety, radioterapia wiąże się z dużym ryzykiem popromiennych uszkodzeń skóry, co sprawia, że jest metodą wybieraną tylko w specyficznych przypadkach raka skóry. Chemioterapia miejscowa również jest stosowana tylko u wybranych pacjentów, zazwyczaj jako uzupełnienie zabiegu chirurgicznego. Skórę leczymy wtedy fluorouracylem w maści (w Polsce dostępny jako Efudix).
Wybór metody leczenia raka skóry zależy od wielu czynników, m.in. wielkości i lokalizacji zmiany, nawrotowego charakteru nowotworu, wieku pacjenta i wielu innych. W doborze leczenia istotna jest współpraca i zaufanie między pacjentem a lekarzem, co nierzadko stanowi istotny czynnik prowadzący do sukcesu terapeutycznego.
Sfinansowane z budżetu Miasta Poznania