Rak skóry to jeden z najczęściej występujących nowotworów na świecie. W 2018 r., nowotwory skóry niebędące czerniakami, uplasowały się na 5. miejscu najczęstszych diagnoz nowotworowych na świecie, z ponad milionem opisanych pacjentów. Choć rak skóry jest coraz częściej obserwowaną u pacjentów chorobą, to jednak w większości przypadków szanse całkowitego wyleczenia dochodzą do niemal 100 procent.

Skóra stanowi największy organ ciała człowieka, o powierzchni wynoszącej około 2 m2. Ma wiele funkcji: chroni nas przed zmianami temperatury, zakażeniami, odpowiada za syntezę witaminy D3, bierze udział w zachowaniu równowagi wodno-elektrolitowej i jest narządem czucia.

Zbudowana jest z trzech warstw:

  • naskórka,
  • skóry właściwej,
  • tkanki podskórnej.

Nowotwory skóry to właściwie nowotwory najbardziej zewnętrznej warstwy- naskórka. Buduje go nabłonek wielowarstwowy płaski rogowaciejący, który układa się w pięć warstw (od najbardziej zewnętrznej):

  • zrogowaciałej,
  • jasnej,
  • ziarnistej,
  • kolczystej,
  • podstawnej.

Najczęściej występujące raki skóry rozwijają się w warstwie kolczystej i podstawnej, stąd też biorą się ich nazwy: rak podstawnokomórkowy (najczęściej występujący rak skóry, nie będący czerniakiem) oraz rak płaskonabłonkowy (kolczystokomórkowy)

Zdecydowana większość zachorowań na nowotwory skóry wiąże się z nadmierną ekspozycją na działanie promieni ultrafioletowych, które powodują mutacje genetyczne w komórkach naskórka. Z wiekiem, mutacje się kumulują i doprowadzają do zaburzeń podziałów komórek, co skutkuje rozwojem zmiany nowotworowej. Ze względu na takie pochodzenie większości nowotworów skóry, najlepszą formą profilaktyki jest unikanie nadmiernej ekspozycji słonecznej i stosowanie kremów z wysokim filtrem przeciwsłonecznym.

Sfinansowane z budżetu Miasta Poznania