Tradzik, Wygrał

Trądzik to bardzo powszechna choroba skóry związana z występowaniem pryszczy, krost i zaskórników (blackheads). Dotyka ona głównie nastolatków. Po kilku latach trądzik zazwyczaj sam znika. W wielu przypadkach zalecane jest leczenie lekami. Trądzik pospolity (acne vulgaris) to przewlekła, zapalna choroba skóry, w której występują krostki, zaskórniki i krosty. Dotyka skóry twarzy i szyi, która jest bogata w gruczoły łojowe, a często także na klatce piersiowej i plecach. Choroba skóry zwykle wybucha w okresie dojrzewania, a następnie zwykle ustępuje samoistnie. Trądzik jest najczęściej występującą chorobą skóry na świecie. Średnio dotyczy to około 70 do 95 procent wszystkich nastolatków. Jednak tylko w 15 do 30 procent przypadków jest na tyle poważna, że wymaga leczenia. Zazwyczaj trądzik pospolity zaczyna się między 15 a 18 rokiem życia. Płeć męska jest dotknięta równie często jak żeńska, ale ma tendencję do cięższego przebiegu choroby. W rozwoju trądziku pospolitego biorą udział różne czynniki. Jednym z nich jest nadprodukcja łoju: gruczoły łojowe produkują zbyt dużo tłustej wydzieliny, stymulowanej przez męskie hormony płciowe (androgeny, np. testosteron), gdyż są one wytwarzane zwłaszcza w okresie dojrzewania (także u dziewcząt). Androgeny wywołują również zwiększone tworzenie się w skórze materiału rogowego (hiperkeratoza). Materiał rogowy może zablokować przewód wydalniczy gruczołu łojowego. W ten sposób powstaje zaskórnik zamknięty - zabarwiony na skórze do białawego, półkulisty korek rogowy. W miarę dalszego wydzielania sebum, taki zaskórnik może stawać się coraz większy i otwierać się - tworząc w ten sposób zaskórnik otwarty, którego centralny rogowy korek czernieje pod wpływem powietrza. Zaskórniki są dobrą pożywką dla bakterii: Bakterie typu Propionibacterium acnes mogą namnażać się w gruczołach łojowych. Metabolizują one łój i mogą inicjować ropne procesy zapalne. Skóra trądzikowa jest tłusta i oleista, pokryta licznymi zaskórnikami zamkniętymi (białymi) i otwartymi (czarnymi), tzw. zaskórnikami. Ten typ skóry, który charakteryzuje się głównie zaskórnikami, nazywany jest "acne comedonica". Zaskórniki mogą przekształcić się w zapalne grudki i krostki ("acne papulopustulosa"). Brodawki to półkuliste guzki do wielkości grochu, które znajdują się nad poziomem skóry. Krostki to "pęcherze" w skórze o wielkości do 0,5 centymetra, wypełnione ropą i otoczone pierścieniowym zaczerwienieniem skóry. W ciężkich przypadkach choroba przechodzi w "trądzik konglobaty": tu do zaskórników, grudek i krost dołączają inne zmiany skórne, takie jak duże guzki zapalne, zamknięte skupiska ropne (ropnie), głębokie blizny i skorupy. Jeśli jest to wspomniana wyżej szczególna postać acne fulminans, pojawiają się dodatkowe dolegliwości, takie jak wysoka gorączka i zapalenie stawów. Wiele osób cierpiących na trądzik nie tylko cierpi z powodu fizycznych objawów choroby skóry, ale także z powodu stresu psychicznego związanego z nim: Kiedy twarz jest pokryta pryszczami, zaskórnikami i krostami, może to zgrzytać na pewność siebie i pogorszyć jakość życia. Skórę trądzikową rozpoznajemy zwykle na pierwszy rzut oka, zwłaszcza gdy zaskórniki, pryszcze i krostki pojawiają się w okresie dojrzewania. Jeśli podejrzewamy, że nie masz trądziku pospolitego (acne vulgaris), ale jego szczególną postać z zewnętrznym czynnikiem wyzwalającym, możemy zadać Ci konkretne pytania - na przykład o stosowane kosmetyki i leki czy kontakt ze smołą lub tłuszczem. Możemy pobrać wymaz z mocno zaognionych miejsc na skórze, aby sprawdzić, czy nie doszło do zakażenia bakteryjnego. Czasami przeprowadzamy kolejne badania, np. oznaczamy poziom hormonów we krwi. Może to być przydatne dla kobiet, które rozwijają trądzik po 25 roku życia i które wykazują również oznaki "wirylizacji", takie jak nieregularny cykl miesiączkowy i męskie owłosienie (np. broda i włosy na klatce piersiowej). Zakażone kobiety produkują zbyt wiele męskich hormonów płciowych, na przykład z powodu choroby nadnerczy lub zespołu policystycznych jajników (zespół PCO). Ta ostatnia jest częstym zaburzeniem hormonalnym u kobiet. Poziomy hormonów są również mierzone u dzieci, które cierpią na trądzik dłużej niż 16 do 24 tygodni po urodzeniu lub które rozwijają trądzik między trzecim a siódmym rokiem życia.