Libido, Wygrał

Oto powody, dla których możesz nie mieć ochoty na seks: Oprócz zbyt dużego stresu, do niechęci mogą przyczynić się problemy w bliskim otoczeniu i w związku partnerskim. Zbyt duże oczekiwania wobec aktu lub presja ze strony partnera szybko rozregulowują i zmniejszają potrzebę bliskości seksualnej. "Przede wszystkim zbyt mało czasu na związek jest zabójcą miłości - tak jak telewizor w sypialni" - mówi Schwenkhagen. Pożądanie zależy również od równowagi hormonalnej, a więc od cyklu miesiączkowego. Ponadto istnieją fazy życia, w których kobiety mają mniejszą ochotę na seksualność - na przykład w trakcie lub zaraz po ciąży. Również w okresie menopauzy wiele kobiet staje się mniej zainteresowanych fizycznością. Leki mogą hamować libido, w tym leki uspokajające, antydepresyjne i leki na wysokie ciśnienie krwi. Mówi się, że kortyzon i niektóre leki na problemy żołądkowo-jelitowe również mają takie działanie, podobnie jak tabletki antykoncepcyjne. Wreszcie, ból podczas stosunku seksualnego może również tłumić pożądanie seksualne. Są też różne czynniki wyzwalające ten stan rzeczy. W większości przypadków istnieje fizyczna przyczyna. Stany zapalne lub małe rozdarcia w błonie śluzowej pochwy mogą powodować nieprzyjemne uczucie pieczenia, uciskania lub ciągnięcia, podobnie jak przerośnięta tkanka pochwy po operacji. Brak podniecenia i zbyt sucha pochwa mimo pożądania również mogą prowadzić do bólu podczas stosunku seksualnego. Innym typowym problemem jest brak orgazmu, nawet jeśli temat ten powoli schodzi na dalszy plan: "Dzięki edukacji kobiety wiedzą teraz, że zazwyczaj tylko pobudzenie łechtaczki prowadzi do kulminacji" - mówi Schwenkhagen. Według ekspertów, seks bez orgazmu również nie jest typowym zaburzeniem. Niektóre kobiety często osiągają tylko fazę plateau, a rzadko późniejszą fazę wysoką, czyli orgazm. Nie każde spowolnienie seksualne oznacza, że czyjaś seksualność jest zaburzona. Jeśli jednak brak pożądania, ból lub inne problemy w sferze seksualnej występują w dłuższej perspektywie i powodują cierpienie, kobiety powinny pilnie zareagować. Dla wielu osób wystarczy konsultacja z ginekologiem. Często okazuje się, że przyczyną bólu są określone pozycje seksualne, że za brakiem pożądania stoją codzienne leki lub że partnerzy za mało rozmawiają o swoich pragnieniach. Według Schwenkhagen, kobiety powinny zadać sobie pytanie: Czego chcę, a czego nie chcę? Kiedy zaczął się mój problem? Co by się stało, gdyby problem został rozwiązany? Jaka jest moja teoria na temat tego, dlaczego w łóżku coś się psuje? Te pytania często mogą doprowadzić do rozwiązania problemu. Oprócz otwartej rozmowy z partnerem, pomocny jest również spokój: "Spontaniczne pożądanie istnieje tylko wśród ludzi, którzy są nowo zakochani. Dla wszystkich innych często pojawia się dopiero w momencie uaktywnienia się." Schwenkhagen lubi porównywać to do wyjścia na imprezę: jest piątkowy wieczór i jesteś całkowicie wyczerpany, ale przyjaciel świętuje. Można było odwołać - albo ubrać się i pójść. I tam też trzeba podjąć decyzję: Czy stoisz biernie i groźnie w kącie, czekając na dobrą rozmowę, czy sam przejmujesz inicjatywę, by rozmawiać i tańczyć? "Tak samo jest z seksem" - mówi. "Większość ludzi chce cudownej pigułki, która sprawi, że wszystko będzie lepsze" - mówi Schwenkhagen. Prowadzone są badania w tym zakresie. Jeśli jednak przyczyną jest konflikt między partnerami lub ciągły stres w życiu codziennym, lek nic nie zmieni. Jeśli istota problemu jest złożona lub cierpienie jest duże, pomóc może psychoterapia lub terapia par. W tej terapii można zmniejszyć poczucie wstydu i poradzić sobie z lękami lub konfliktami w związku. Istnieją również specjalnie przeszkoleni psychoterapeuci, którzy oferują terapię seksualną. Pary rozmawiają konkretnie o swojej seksualności i są proszone o wykonanie praktycznych ćwiczeń w domu, aby poprawić swoje relacje seksualne. Wskaźniki sukcesu są bardzo wysokie. Dla niektórych par wystarczy od pięciu do dziesięciu sesji, aby rozwiązać problem. Jak dotąd jednak niewiele kobiet korzysta z tych możliwości. Spośród 2700 kobiet, które w badaniu z Saksonii-Anhalt skarżyły się na problemy seksualne, nieco mniej niż 150 zalecono dalsze leczenie.