Anorexia nervosa, zwana też jadłowstrętem psychicznym, należy do grupy tzw. chorób psychosomatycznych. Zwykle rozpoczyna się w młodym wieku (11 – 20 lat), a jej przyczyny są zróżnicowane – psychologiczne, społeczne, niekiedy biochemiczne. Choroba powoduje znaczne wyniszczenie organizmu, w skrajnych przypadkach prowadzące do śmierci (u ok. 10% chorych).
W przebiegu chorób nowotworowych rozwija się inna forma anoreksji, cechująca się zmniejszeniem apetytu, ograniczeniem ilości przyjmowanych pokarmów oraz obniżeniem masy ciała. Dotyka ona 78% chorych w ostatnim roku choroby nowotworowej.
W tym przypadku do przyczyn rozwoju anoreksji należy usytuowanie guza (np. guz w gardle lub przełyku utrudnia przełykanie), występujące na skutek terapii wymioty, nudności, zaburzenia smaku, zaparcia i biegunki, ból czy depresja. Wówczas chory zaczyna odczuwać niechęć do jedzenia, odmawia spożywania posiłków, a w rezultacie dochodzi do wyniszczenia organizmu i pogorszenia objawów.
Leczenie polega na interwencji chirurgicznej (np. usunięcie guzów z jamy ustnej), farmakologicznej (leki przeciwbólowe i pobudzające apetyt), psychologicznej (leczenie depresji, wsparcie w walce z chorobą) i dietetycznej (odpowiednie żywienie).
Celem leczenia jest zapobieganie skrajnemu niedożywieniu i wyniszczeniu organizmu oraz poprawa jakości życia pacjenta.
Potrzebujesz wiedzy lub porady?