Niedobór witaminy D jest narastającym problemem w zakresie zdrowia publicznego w wielu krajach na świecie. Suboptymalny poziom witaminy D, definiowany jako poniżej 50 nmol/L, wykazano u 60% osób w krajach europejskich oraz u 45% osób w USA.   Ze względów kulturalnych i religijnych zbyt niski poziom witaminy D zaczyna być coraz większym problemem w krajach Bliskiego Wschodu i Azji. Szczegółowa analiza uwzględniająca poddział na miejsce zamieszkania, rasę i grupę wiekową, wskazuje na globalny wzrost odsetka populacji, którą charakteryzuje zbyt niski poziom witaminy D.

Witamina D może być pozyskana z konsumpcji tłustych ryb, produktów zbożowych i nabiału, jednak podstawowym jej źródłem jest ekspozycja na promieniowanie słoneczne. W związku z industrializacją ludzie więcej czasu spędzają w biurach, sklepach i pomieszczeniach zamkniętych niż pracując w rolnictwie i przebywając w czasie wolny na świeżym powietrzu. Deficyt witaminy D jest niekorzystny zarówno dla zdrowia dzieci, osób dorosłych, jak i u osób w podeszłym wieku. 

Związek deficytu witaminy D i wzrostu ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe nie jest nową informacją, wiele badań epidemiologicznych potwierdza, że niski poziom witaminy D powoduje wzrost ryzyka kilku nowotworów, w tym jelita grubego i odbytnicy, piersi, gruczołu krokowego, jajnika. Teoretycznie im niższy poziom witaminy D wynikający z krótszego przebywania na słońcu, tym wyższe ryzyko zachorowania na nowotwór, co jest zgodne z mechanizmem biologicznym wskazującym na właściwości witaminy D (a szczególnie jej aktywnej formy 25-hydroksywitaminy D) hamujące niekontrolowany wzrost komórek.

Trudno jednoznacznie określić optymalny poziom 25-hydroksywitaminy D dla zdrowia populacji oraz prewencji nowotworów złośliwych. Institute of Medicine stanowiący część US National Academy of Sciences, rekomenduje poziom  25-hydroksywitaminy D w surowicy krwi na poziomie od 50 do 100 nmol/L. Jednak zalecenia odnośnie poziomu 25-hydroksywitaminy D różnią się w zależności od populacji danego kraju. Brak zaleceń w niektórych krajach wynika częściowo z braku wiedzy odnośnie skutków zdrowotnych długotrwałej suplementacji witaminy D.  Na podstawie dotychczasowej wiedzy najbezpieczniejszą drogą dostarczenia organizmowi odpowiedniej dawki witaminy D jest rozsądna ekspozycja na promieniowanie słoneczne oraz zbilansowana dieta.