Umieralność na nowotwory złośliwe obniżyła się w ostatnich trzech dekadach w krajach wysokorozwiniętych w zawiązku z poprawą w zakresie prewencji, diagnostyki oraz procesu leczenia. Ciągle jednak obserwuje się zróżnicowanie w poziomie zachorowalności i umieralności na nowotwory złośliwe oraz przeżywalności po ich diagnozie.
W analizie, której wyniki opublikowano na łamach European Journal of Cancer Prevention, przedstawiono dane na temat występowania nowotworów złośliwych (ogółem oraz 10 wybranych umiejscowień) w sześciu krajach wysokorozwiniętych oraz w Unii Europejskiej. Umieralność na nowotwory złośliwe ogółem oraz dla najczęstszych umiejscowień obniżyła się w ostatnich 25 lata za wyjątkiem nowotworów trzustki oraz nowotworów płuca u kobiet. Trend jest bardziej zróżnicowany jeżeli weźmiemy pod uwagę zachorowalność, za wyjątkiem regularnego spadku zachorowalności na nowotwory złośliwe żołądka u obu płci oraz spadku zachorowalności na nowotwory płuca u mężczyzn. Przeżywalność po diagnozie nowotworu złośliwego wydłużyła się we wszystkich krajach pomimo ciągle dużego zróżnicowania w tym zakresie.
Pomimo kontynuacji spadkowego trendu umieralności na nowotwory złośliwe, zachorowalność utrzymuje się na stabilnym poziomie u mężczyzn oraz charakteryzuje się umiarkowanie wzrostową tendencją u kobiet. Wynika to ze zmiany wpływu czynników ryzyka zachorowania na nowotwory, powszechności badań przesiewowych, zmian praktyk diagnostycznych oraz postępów w zakresie terapii onkologicznych. Ważnym wnioskiem z przeprowadzonej analizy jest fakt, że dużej części nowotworów złośliwych można by uniknąć lub efektywnie leczyć pacjenta z chorobą nowotworową przy odpowiednio wczesnej diagnozie.