W badaniu populacyjnym, w czasie trwania którego zdiagnozowanych zostało 3 mln zachorowań na nowotwory złośliwe, 4 na 10 osób zmarły z powodu nowotworu, natomiast 1 na 10 osób zmarła z powodu chorób serca i układu krążenia (cardiovascular disease, CVD). Zaobserwowano od 2- do 6-krotny wzrost ryzyka zgonu z powodu CVD u osób po diagnozie nowotworu w relacji do ogólnej populacji. Autorzy badania wskazują, ze wraz ze wzrostem liczby zachorowań na nowotwory złośliwie (wynikającym przede wszystkim ze zmian populacyjnych) rośnie również ryzyko zgonu z powodu CVD. W analizowanym badaniu wyższe ryzyko zgonu z powodu CVD zaobserwowano szczególnie u pacjentów po diagnozie nowotworów pęcherza moczowego, krtani, gruczołu krokowego, trzonu macicy, jelita grubego i odbytnicy oraz piersi. Niższe ryzyko zgonu z powodu CVD wykazano dla osób po diagnozie nowotworów, które charakteryzują się niską 5-letnią przeżywalnością (płuco, wątroba, mózg, pęcherzyk żółciowy, trzustka, przełyk, jajnik, szpiczak mnogi). Wyższe ryzyko zgonu z powodu CVD zaobserwowano szczególnie w okresie pierwszego roku po diagnozie, co może mieć potencjalnie związek z toksycznością terapii antynowotworowej.
Najważniejsze wnioski z badania:
- wraz ze wzrostem wieku diagnozy nowotworu złośliwego rośnie ryzyko zgonu z powodu chorób serca i układu krążenia;
- im młodsza osoba po diagnozie nowotworu, tym wyższe ryzyko chorób serca;
- dla osób z nowotworem zdiagnozowanym przed 55. rokiem życia, ryzyko zgonu z powodu CVD jest 10-krotnie wyższe od ryzyka dla populacji generalnej;
- największa liczba zgonów z powodu chorób serca i układu krążenia u osób po diagnozie nowotworu ma miejsce w ciągu pierwszego roku od rozpoznania nowotworu;
- zgony z powodu CVD dla osób po diagnozie nowotworu złośliwego występują częściej niż w populacji generalnej.
[artykuł przygotował Piotr Wojtyś, korzystając z: https://www.medscape.com/viewarticle/921823]