Nowotwór złośliwy pęcherza moczowego należy do chorób, których istotnym czynnikiem ryzyka jest ekspozycja na szkodliwe substancje w miejscu pracy. Do przeglądu systematycznego i meta-analizy, których wyniki opublikowano na łamach JAMA Oncology, włączono 263 badania przeprowadzone w populacji 31 mln osób z całego świata.
Wzrost ryzyka zachorowania na nowotwór pęcherza moczowego zaobserwowano dla 42 z 61 badanych miejsc zatrudnienia, natomiast wzrost umieralności wystąpił dla 16 z 40. Niższą zachorowalność na nowotwory pęcherza moczowego zaobserwowano dla 6 z 61 badanych środowisk pracy, a niższą umieralność dla 2 z 40. W latach 1960-1980 notowano stały spadek zachorowalności na nowotwory pęcherza moczowego dla obu płci. Trend zmienił się w latach 80-tych a w 10-leciu 2000-2010 zaobserwowano 13% wzrost zachorowalności u mężczyzn (SIR=1.13, 95%CI=1.07-1.19) oraz 27% wzrost zachorowalności u kobiet (SIR=1.27, 95%CI=1.12-1.43). Dla kontrastu w latach 1960-1990 obserwowany był stały spadek umieralności na nowotwory złośliwe pęcherza moczowego dla obu płci.
Największy wzrost ryzyka zachorowania wiąże się ekspozycją na aminy aromatyczne. Wzrost ryzyka zachorowania oraz zgonu z powodu nowotworów pęcherza moczowego obserwuje się również u pracowników eksponowanych na kontakt z metalami ciężkimi oraz policyklicznymi węglowodorami aromatycznymi. Do pracowników eksponowanych na wymienione substancje autorzy artykułu zaliczyli: osoby zatrudnione w przemyśle metalurgicznym i aluminiowym, elektryków, mechaników, żołnierzy, kominiarzy, pielęgniarki, kelnerów, marynarzy oraz zatrudnionych w przemyśle naftowym. Osoby zatrudnione w rolnictwie należały do grupy charakteryzującej się najniższą zachorowalnością.