Analiza wpływu aktywności fizycznej na ryzyko zachorowania na nowotwory złośliwe piersi,  nowotwory jelita grubego i odbytnicy, wystąpienie  cukrzycy, niedokrwiennej choroby serca oraz epizodów zawału niedokrwiennego była celem przeglądu systematycznego oraz meta-analizy badań przeprowadzonych w ramach  projektu Global Burden of Disease Study 2013. Wyniki analizy 174 artykułów spełniających założone kryteria opublikowane zostały na łamach British Medical Journal. Dla wszystkich badanych chorób wyższa aktywność fizyczna wiązała się z niższym ryzykiem zachorowania. Intensywność aktywności fizycznej określono w powyższej analizie poprzez wartość równoważnika metabolicznego, przedstawiając ją jako wielokrotność jednego MET, który  równy jest spoczynkowemu pobieraniu tlenu (ok. 3,5 ml * kg-1 * min-1). Jeden MET określa zużycie jednej kilokalorii energii przez jeden kilogram masy ciała w ciągu jednej godziny spoczynku (spokojne siedzenie) (kcal/kg mc./h), zaś liczba MET oznacza, ile razy więcej energii jest zużywane podczas wykonywania wysiłku w porównaniu z energią wydatkowaną w czasie spoczynku.

W porównaniu z częścią populacji charakteryzującą się zbyt niską aktywnością fizyczną ( 600 MET minut/tydzień), redukcja ryzyka przy najwyższym poziomie aktywności ( = 8000 MET minut/tydzień) wynosiła odpowiednio:  14% dla nowotworów piersi (RR=0.86, 95%CI=0.83-0.90), 21% dla nowotworów jelita grubego (RR=0.79, 95%CI=0.73-0.85), 28% dla cukrzycy (RR=0.72, 95%CI=0.68-0.77), 25% dla niedokrwiennej choroby serca (RR=0.75, 95%CI=0.70-0.81) oraz 26% dla zawału niedokrwiennego (RR=0.74, 95%CI=0.66-0.81).

W przeprowadzonym badaniu, u osób charakteryzujących się aktywnością fizyczną przekraczającą zalecane minimum, obserwuje się niższe ryzyko zachorowania na nowotwory złośliwe piersi,  nowotwory jelita grubego, niższe ryzyko wystąpienia  cukrzycy, niedokrwiennej choroby serca oraz epizodów zawału niedokrwiennego.