kasia73, Wygrał

Livia, stopień zaawansowania określa się przez szereg badań. Taki zapis mówi o tym, że oprócz skrzepów krwi, w badanej próbce znajdują się komórki rakowe.One są w próbce, a nie w krwi.

Cyganko z tego co napisałaś wynika, że jest to: rak przewodowy naciekający podtyp luminalny B o średnim stopniu złośliwości(G2), receptory estrogenowe i progesteronowe dodatnie czyli rak jest hormonozależny, będzie więc leczenie hormonalne, receptor HER2 dodatni-niekorzystnie, ale daje możliwość leczenia herceptyną.

Zuska, jeśli w jakiś sposób Cię pocieszy wiadomość, że ja przeciwnie niż Twoja mama, chodziłam do ginekologa, regularnie robiłam cytologię, a raka się nie ustrzegłam, to bardzo proszę.

No i dobrze, że zmieniła,ponieważ Matrifen to bardzo silny lek - ok 100 razy silniej działający niż morfina. Zastosowanie takiego leku na początku jest wbrew zasadom drabiny analgetycznej. W dzisiejszych czasach skuteczne leczenie bólu jest sztuką, ale niestety nie każdy lekarz jest artystą.

Zuska, może dawka jest źle dobrana, albo lek. Trochę za dużo tych wymiotów. Naświetlania z pewnością pomogą, ale bez plastrów nie dacie rady. Ściskam Was mocno!

Zuska, przykro mi, że pozostało tylko leczenie objawowe, ale cieszę się się z Tobą z tej iskierki - niech się tli jak najdłużej. <3

Witaj, chociaż przykro, że w takich okolicznościach. Załamanie, rozpacz i dezorientacja zawsze towarzyszą takiej diagnozie. Po pierwsze trochę odległy termin rozpoczęcia leczenia, może warto podzwonić po innych placówkach. Dobra cytologia przy kwitnąco wyglądającym raku- niestety zdarza się i to dość często (ja miałam II ). Pomóc mamie możesz pokazując jej na każdym kroku, że to nie tylko jej problem, że mnóstwo kobiet choruje i wychodzi z tego zwycięsko. Przykładów na to jest sporo nawet na tym forum. Nie da się przygotować do tego leczenia, no może poza zdrowym trybem życia i odżywiania.Gdybyś chciała wiedzieć coś jeszcze-pisz śmiało, tutaj zawsze znajdzie się ktoś kto Ci pomoże.

Zuska,nie obraź się, ale Twoja mama nie jest dzieckiem i nie jest ułomna. Nie poprawiaj jej nastroju na siłę. Ona w tej chwili przeżywa prawdziwą tragedię, jej świat rozsypał się w kawałki.Pozwól jej wątpić, pozwól jej płakać.Jedyne co możesz teraz zrobić, to być przy niej.Na tym etapie ona nie wierzy nikomu. Wiem co piszę, bo sama przez to przeszłam.Z tą różnicą, że mój rak był jeszcze operacyjny. Najlepszym psychiatrą była dla mnie normalność i ludzie którzy potrafili ze mną rozmawiać jak dawniej. Życzę Wam obu dużo siły i powodzenia W leczeniu!

Nie martw się, będziesz się normalnie czuła. Staraj się jeść lekko i pić siemię lniane. Ja niestety glutów nie cierpiałam, więc jadłam je na sucho. Przed zabiegiem zrób siusiu, żebyś mogła sobie spokojnie leżeć. W Twoim przypadku brachyterapia jest o to, żeby zabezpieczyć Cię przed-nie daj Boże-ewentualną wznową.

Tak wynika z Twojego pierwszego wpisu, więc jedynym miejscem gdzie można Ci założyć aplikator jest pochwa. A to na 250% nie boli - też tak miałam. Boli kiedy kobiety są leczone bez operacji i mają wszystkie narządy rodne. Wtedy aplikator wprowadza się jak najbliżej guza, czyli dość głęboko i często robi się to w znieczuleniu.