Walcząca,

maga83 dziękuję Ci za wsparcie, to bardzo wiele dla mnie znaczy, naprawdę. Ja tak bardzo chce wierzyć, że wszystko będzie dobrze. Staram się jak tylko mogę. Muszę być silna, muszę starać się normalnie funkcjonować, moje dziecko nie może cierpieć z powodu mojej choroby. Ona zasługuje na normalne, szczęśliwe dzieciństwo. Jak każde dziecko. Przy niej jestem silna, przynajmniej zewnętrznie. A tak naprawdę myśl o chorobie towarzyszy mi ciagle. 

Na to wszystko nałożyły się problemy ze strunami po operacji, co dodatkowo mnie dołuje. Po zastrzykach jest lepiej ale jeszcze sporo brakuje do powrotu mojego głosu bez chrypy. W gardle mam twardą gulę, która mnie uwiera, cały czas ją czuję. Wiem, że to się jeszcze goi, bo minęło „dopiero” dwa miesiące a operacje miałam rozległą, cała tarczyca i węzły... to uczucie w gardle zniosę. To nie jest jakaś tragedia... byle tylko było dobrze w kwestii tego raka... 

Rak brodawkowaty klasyczny. Ale dość duży bo ok 2 cm... zdążył już zaatakować węzły chłonne... :-( taka jestem zła!!!! Nikt w rodzinie nie miał problemów z tarczycą. Nigdy!! Tego dziada wyczułam przypadkiem. Jestem zła na siebie, że profilaktycznie nigdy wcześniej nie badałam tarczycy , bo nie dawala objawów! Wyniki krwi super, ob, morfologia, crp - wszystko ok, a tu RAK! Jestem zła, kiedy patrzę na moją córkę i pomyśle ze moze zostać beze mnie to nie daje rady... chce wierzyć ze będzie dobrze. Przeczytałam mnóstwo historii kobiet, które zmagały się z tym dziadem i maja się dobrze po 25 latach (nawet po przerzutach  na płuca itp). Chce wierzyć i staram się być optymistyczna ale jednak się boje. Jak zapewne każda z nas...

w lutym przeszłam operację wycięcia tarczycy i węzłów chłonnych... nie był to mikrorak... 

jestem załamana, łzy napływają mi do oczu co chwila chociaż muszę być silna. Mam wspaniałego męża, cudowną córeczkę. Muszę dla nich żyć.... 

w maju czeka mnie jodowanie w Warszawie... boje się... nie jodowania. Przyszłości. 

Ciagle coś mnie boli, nie wiem czy to stres czy coś innego... przed diagnozą byłam wypełni „zdrową”, uśmiechniętą, pełną życia i energii kobietą, a teraz ciagle strach i łzy... każdy objaw kojarzy mi się z czymś złym, że przerzuty, że coś złego...

Tak bardzo chce być zdrowa... tego życzę sobie i WAM wszystkim...