sarnaś - bardzo mi przykro! Moja mama zmarla co prawda mają 64 lata, ale ja byłam (jestem) w podobnym wieku do ciebie i osobiście mam wrażenie, że to jak przeżywamy odejście rodziców nie zależy od ich wieku, a od naszego... rodzicom też nie jest łatwo tak wcześnie zostawiać nas samych :(
Nie chcę być nachalna - wiem, że to ciężki czas, najbliższe dni będziesz ciągnąć na adrenalinie... Ale co się stało? Kilka dni temu pisałaś jeszcze, że choć niektóre dolegliwości były uciążliwe, to nie było najgorzej...
Trzymaj się 3
Lena24 - chciałabym umieć odpowiedzieć na to pytanie.. 2 tyg temu podano chemię i mama bardzo źle to zniosła, przestała zupełnie jeść i pojawiły się wymioty z krwią dlatego trafiła na oddział. Po kilku dniach wypis do domu - stan nadal średni, ale wymiotów nie było, mama zaczęła powoli jeść. Od tygodnia dzielnie walczyła w domu, sił nadal nie było, ale powolutku jadła, obrzęki zmniejszyły się już prawie do zera. W sobotę miała najlepszy dzień ze wszystkich - dużo jadła, rozmawiała, śmiała się.. i nagle w nocy dopadł ją kaszel. Męczyła się z nim 24h, bez spania, jedzenia, picia. Miała dużo flegmy której po prostu nie miała siły odksztusic. O 17 wezwaliśmy lekarza - powiedział ze osluchowo jest całkowicie czysto i trzeba próbować odksztuszać. Z godziny na godziny było coraz gorzej - mama rzęziła tak, że było słychać w drugim pokoju. Zaczęła wymiotować tą flegmą. Wezwałam pogotowie z nadzieją, ze albo ją odśluzują albo wezmą do szpitala na rtg. W szpitalu usłyszałam tylko „jest w stanie agonalnym” i „podamy morfinę”. Więcej nie pamietam - miałam jakiś atak, trafiłam do ambulatorium. W nocy mama odeszła. Dlaczego? Nie wiem. Prawdopodobnie woda zebrala się już w płucach, stad ten kaszel. Lekarze nie chcieli nawet myśleć o punkcji. Dlatego nie lekceważcie. Niczego. Nawet zwykłego kaszlu. U nas poza nim było wszystko super, wręcz poprawiało się.
Sarnaś przyjmij wyrazy współczucia... Z tego co piszesz mama odeszła tak nagle.... Niech spoczywa w pokoju...
sarnaś-najszczersze wyrazy współczucia. Pokój duszy Twojej Mamusi. Ściskam Cię mocno. Ja też jestem osobą wspierającą Mamę.
sarnaś, u mnie było podobnie. Mama słabła kilkanaście dni, ale przed śmiercią była poprawa. To co nas masakrowało to właśnie kaszel z wymiotami z szumowinami. Ja nie bylam przy mamie w chwili śmierci i do tej pory nie wiem czy podpięto ją do monitora, czy serce się poddało, czy się udusiła, czy udławiła tymi płwocinami - do dzis boje sie isc po ostatni wypis. Przez to się trochę obwiniam.
Rozumiem twoj bol, jak czytalam twoj post wrocily wspomnienia.
Kochana, trzymaj sie. Swiat dalej istnieje, a najgorsze jest to, że wciąż jest taki sam, tylko my po tym wszystkim nieco inni...