Nie mam już siły
Nawet nie wiem ja zacząć ten wątek.
Z rakiem mam styczność od zawsze odkąd pamiętam wątek ten przewijał się w rozmowach w domu.
4 lata temu na raka zachorowała moja córka miała wtedy 27 lat.Był to rak piersi-radykalna operacja chemioterapia ,radioterapia.Było dobrze ,do 2010 roku do stycznia wtedy zachorowałam ja,córka wtedy kończyła ostatni kurs chemii.Cały rok walczyłam dzielnie ,przeszłam operację/ rak otrzewnej / jestem po usunięciu guza ,przeszłam 12 kursów chemioterapii.Na tą chwilę u mnie jest remisja
.Dziś natomiast dowiedziałam się,że moje dziecko ma przerzuty do kręgosłupa.Nie mogę sobie dać rady z tym wszystkim.Wiem ,że tak jak 4 lata temu muszę być silna.Muszę jej w tej chwili dać niesamowite wsparcie,ale jak to zrobić?
-
Ja też już doszłam do siebie.
Nie wiem co mnie tak zmogło.
Myślę ,że pani grypa chyba chciała się o mnie upomnieć lecz ja się nie dałam.
Jak ja Ci zazdroszczę tego snu.Dziś całą noc sufitowałam.
-
A dziekuje, calkiem niezle, lepiej niz wczoraj, poza zmeczeniem i dziwnym smakiem nie moge narzekac, spie niezle czego wszystkim zycze!!!
A ty Agasiu?
-
Rybenka
Jak tam dziś samopoczucie ?
-
oj, na mnie tez, DZIEKUJE TEZ
-
Justyna doosyć tych wakacji ! Prosimy o zdjęcia wiosny!!!
-
Witaj Justynko.
Miło ,że się odezwałaś .Co tam u Ciebie?
Nadrobiłaś już zaległości towarzyskie?
A przysłowie Rybenka istotnie bardzo prawdziwe .Często je stosuję i dużo tym zyskuję.
Tak się od jakiegoś czasu rozpisałam ,ze zapomniałam,ze tu mnie strzyka tam mi pika.
Wspaniała terapia.
A wczoraj tylko cosik skrobnęłam i odpłynęłam ze swoja różową tabletką.
Dobry wpływ ma to forum na mnie.
Dziękuję.
-
Witaj Justynko,dawno cie tu nie bylo, jak sie czujesz?
-
Witajcie :)
Rybeńko: Bardzo fajne to przysłowie: "Kto potrafi rozśmieszyć lwa, ten nie zostanie przez niego pożarty, mówi chińskie przysłowie, więc trzeba zaśmiać wroga na śmierć". :))) Bardzo mnie się podoba.
Poczucie humoru mnie też pozwala na szybki powrót do równowagi psychicznej i bardzo ułatwia życie. :)))
Pozdrawiam Was serdecznie i trzymam kciuki
Justyna
-
Agasiu, jak poszlo badanie?
-
Dzięki ,że to poczucie mnie nie opuszcza.
Choć czasami przychodzi ciężko.
Ale z doświadczenia wiem ,że ułatwia życie oj ułatwia.