Rak jajnika

Witam Dziewczyny, dawno tutaj nie zaglądałam, w zasadzie może raz od momentu umieszczenia postu o Mamie. @mania-dziękuję za odpowiedź, ta historia jest niesamowita, jak i Was wszystkich, Dziewczyny. Dajecie Wiarę, że można coś z tymi lokatorami zrobić. Bo powiem szczerze-na początku nie wierzyłam w nic, dla mnie diagnoza oznaczała jedno-leczenie, cierpienie i śmierć. Przyznaje się. Tak działała zawsze na mnie "magia" słowa nowotwór. Tak było te 4-5 tygodni temu. W tym momencie trochę się zmieniło- Mama moja pojechała 5 sierpnia do szpitala w Poznaniu, na onkologię na Garbary. Dziś wychodzi! Miała mieć operacje, przygotowywali Ją do niej cały czas, ale niestety, zaszłości z przeszłości takie jak nieleczona tarczyca i żylaki teraz "odpłacają" się- Mamie tak skacze ta tarczyca, że teraz ma niedoczynność i nie podjęto się operacji. Wczoraj podali Mamię pierwszą chemię,z tego co wiem to tę karboplatynę. Na razie Mama czuje się dobrze. Dziś do Niej dzwoniłam-była bardzo radosna i zadowolona, że idzie do domu i się dobrze czuje, jak na razie. Ale przeżywa strasznie, tak powiedziały mi koleżanki nowe Mamy z pokoju. Mama miała to szczeście, że trafiła na naprawdę fajne panie, które się już leczą itd i pokazują Mamie, że można życ, trzeba walczyć, śmiać się itd. Chociaż z Mamą moją to ciężko jest, bo ona już przed chorą miała depresję :( Staramy się jej pomagać ze wszystkich sił, Tata zachowuje się jakby miał drugą młodość-ściska ją, całuje, mówi, że na rękach i plecach nosić ją będzie ;) Aj, rozgadałam się. Ale musiałam. Macie tutaj Dziewczyny takie piękne historie, że aż czasem płakać się chce, ale ze szczęścia. Mam nadzieję, że Mamie mojej też się to kiedyś udzieli.

Witam mam kila spostrzeżeń co do badan genetycznych np.namawiajcie dziewczyny swoje córki na te badania puki jeszcze jest czas ,aby coś w razie czego tzn,choroby zrobić.
My z moją córką obie jesteśmy / byłyśmy-Asia odeszła /obciążone.
Za późno to wszystko zostało wykryte.
Córka zachorowała na raka piersi. Teoretycznie pierwsza powinnam zachorować ja ale poszło inaczej .Ona pierwsza zachorowała ja w zeszłym roku Ja otrzewna a leczą mnie jakbym miała raka jajnika.Ja to dopiero jestem przypadek.
8 lat temu przeszłam usunięcie macicy z przydatkami z powodu torbieli i mięśniaków. Nie było to nic nowotworowego pod tym względem było czysto.
A tu po tylu latach okazało się że coś się wszczepiło w jamę otrzewną i sobie rosło.Miałam wodobrzusze przeszłam 16 cykli chemioterapii operację / rok temu / a teraz marker skoczył mi prawie do 50.

Także nie martwcie się jak jest 10 ja bym była zadowolona przecież norma to 35.
A do tego do puki będę istnieć to będę brała Clexane ponieważ miałam zator płuc.
Dzień zaczynam od zastrzyka.To już ponad 1,5 roku.
Pozdrawiam.

Do Krysi 65 .Napisz co u Ciebie ,jak poszła chemia i na ile skoczyły Ci płytki,czy nadal bierzesz enkorton.Serdeczne pozdrowienia i zdrówka.

Teraz (nie wszyscy)lekarze gonia za kasą.Zjednej pracy do drugiej,nie maja czasu bby sie douczac.Młodych lekarzy bez żadnej praktyki zostawiaja z pacjentami.Poszłam na drugą chemię młoda lekarka pyta mnie czy mam wode w brzuchu,mówie nie wiem.Ona a nie słyszy Pani jak pani chlubocze w brzuchu.Nie zajrzała nawet do mojej karty chorobowej.Przez całą chemię słuchałam tylko czy mi w brzuchu chlubocze.Dopiero od innych dowiedzialam się objawów wody w brzuchu.Wtedy ważyłam 54 kg. i wygladałam jak szkielet.Ile ja sie najadlam strachu ,,ze już jest woda w brzuchu.Jak powiedziałam swoiemu ginekologowi to sie obsmiał że mu kawały opowiadam.Mnie nie było do smiechu.

Moja znajoma (od choroby) opowiadała swoją historię.Świadczy ona chyba o braku dbałości o pacjentkę.Wyobrażcie sobie -matka umiera na raka jajnika (stwierdzony w bardzo póznym stadium).Córka (a moja koleżanka) -trafia do ginekologa jako młoda osoba.Lekarz zna historię jej matki.W międzyczasie koleżanka rodzi dzieci...Jest cały czas pod kontrolą tego samego lekarza.Po latach ,lekarz decyduje się na skierowanie pacjentki na usuniecie macicy.Pozostawiają jej jajniki.Te po kilku kolejnych latach daja jej bonus-rak jajnika!Lekarz był przekonany ,ze to torbiel.Koleżanka nie usłyszała nawet -przepraszam.Aha ,zrobiła badania genetyczne-wyszło,ze ma uszkodzony gen.

Dodam jeszcze .ze ten lekarz ginekolog-onkolog pracował w CO 15 lat .Tam gdzie się leczę.

U mnie jak stwierdzil lekarz guz to zadzwonil do kolegi ginekolog-onkolog,żeby mi zrobil USG przepływowe bo mu wygladał na otorbbiony.Zgipsem na nodze pojechałam do niego podlugim badaniu stwierdził że to od watroby i przepisałmi 100 proszkow.Córka siedzac pod drzwiami słyszała wszystko i sie bardzo ucieszyła.Ja od razu powiedziałam....ze jest idiota ipojechałam zrobic ca-125.po 2 godz. miałam wynik 55.Już wiedziałam co jest.A on kazał te 100 proszków brac przez 3 miesiące i potem kontrola.Tak że oprócz czujności trzeba trafić na dobrego lekarza.

U mnie wyszło,ze nie mam mutacji.Też nakłaniam swoją córkę aby zrobila sobie badania.Lekarz stwierdził,ze jeśli ja nie mam mutacji to ona po mnie też nie odziedziczyła,i tyle w temacie.Co do częstotliwości badań,to moja znajoma regularnie się badała a i tak stwierdzono bardzo zaawansowaną postać.Czujność nasze córki muszą zachować,tylko czy to gdzieś nie umknie w nawale zajęć.........

Joasiu moja córka nie chce iść zrobić badan genetycznych.Nakłaniałam ją ale nawet nie ma mowy.Ja zrobiłam sobie gen BRCA1 wuszedł ujemny.Ja tłumaczyłam jej ,ze jej druga babcia tez zmarła na raka piersi więc tym bardziej powinna.Ona chodzi systematycznie do lekarza i 2 lata temu wyszedł jej obecny wirus HCP i 3 stopień cytologii.Nie przyznała sie do tego nikomu.A że chodzimy do tego samego ginekologa więc się dowiedziałam.Razem z jej mężem prawie na siłę zaprowadziliśmy ją do kliniki1 dnia i wycieli jej chore miejsce.Ma 2 stopien tego wirusa.Tak że teraz jest pod strażą męża i lekarza.Lekarz dzwoni do mnie i informuje o wszystkim.Ten lekarz to dobry znajomy odbierał porody moich 2 wnuków .Teraz mi powiedziała ,że to nic badania genetyczne nie pomoga bo ja zachorowałam choc bez przerwy sie badałam. Powiedziałaże wszystko jest w reku Pana Boga . Nie zmuszę jej ma 34 lata.choć bez przerwy mówie.

Aniu,jeśli masz córkę to zrób jej badania genetyczne.Masz do tego pełne prawo! Gen BRCA1 i BRCA2 odpowiadają jednoczesnie za raka piersi i jajnika.Czy sama miałaś robione badania genetyczne?Moja konstrukcja psychiczna jest może silniejsza ale mam wrazenie ,że z nią jest tak,jak z kolosem na glinianych nogach.Wystarczy ze termin badań się zbliża to doznaję takiego wewnętrznego strachu,zrozumie to ten,kto sam coś takiego doświadcza.