Rak jajnika

Nini 86 :( szkoda. Bocha - dokładanie oby tak zostało :) Lupus nawet jeżeli tutaj nie ma nikogo z DCO, to masz szansę poznać onkoprzyjaciela :) dla mnie super akcja. Amazonki dają sobie bardzo duże wsparcie i myślę sobie, że dobrze by było, żeby osoby chorujące na inne nowotwory też miały możliwość poznania kogoś od kogo otrzymają wsparcie :) just stay strong - myślałam, że Ty masz na imię Justyna :P Rukola zapewne już się gdzieś minęłyśmy i nawet o tym nie wiemy :)

Justyna81 - nie TY jedna tak myślałaś :) można się pomylić czytając nika :) czarownica11 - może uda się spotkać jeszcze w maju :) ja mam drugą chemię zaplanowaną na 4-go maja. I jak tylko stanę na nogach jestem za! :) Ściskam Was! <3

Ja jestem za

U mnie było 5 dni spokoju. Po ostrym ochrzanie, mama się pozbierała i funkcjonowała normalnie. Nawet miala plan wyjsc przed blok na chwile, ale majowka deszczowa ;/ Dzis znow od rana histeria - słabo, dusi ją, poci się, żąda żebym zadzwoniła po pogotowie albo zabrała ją na izbę przyjęć... No tak, bo jutro ma iść po wyniki hist-pat... Jestem wściekła. Mam w sobie takie pokłady agresji przez jej zachowanie, że najchętniej bym ją uderzyła, albo samą siebie zabiła byle już nie słuchać jej "otwórz okna, zadzwoń po pogotowie, duszno mi i się pocę!". Mam magisterkę do napisania, nie mam czasu jej niańczyć. ani ochoty, bo naprawdę nic jej się nie dzieje - normalnie oddycha, wcale się nie poci... a w domu jest duszno, bo na dworze jest duchota... AGRRRRRRR!

@Lena, Z mojego doswiadczenia z chorymi w podobnym stanie, moge Ci powiedziec, ze sytuacja z Twoja mama, to nie jest cos nad czym ona moze zapanowac, w zwiazku z tym nie zlosc sie na nia.... To nie sa dzialania z premedytacja, jej obecny stach psychiczny sprawia, ze to wszystko wymyka jej sie spod kontroli... i tu potrzebna jest pomoc.. Na krotka mete dziala takie "stawianie do pionu", ale to zludne, bo zrodlo problemu trwa i sie poglebia... Pamietam 2 lata temu, w podobnej sytuacji osoba w domu byla nie do opanowania, na skraju zalamania nerwowego, a w momencie wizyty lekarza, albo zabrania na izbe przyjec zmieniala sie nie do poznania - nagle byla osoba spokojna, kontrolujaca sytuacje, rozumiejaca co sie dzieje dookola.... bo czula sie bezpieccznie.... Twojej mamie brak obecnie poczucia bezpieczenstwa, i co z jednej strony jest zrodlem jest strachu a wiec szpital i choroba, jest tez jednoczesnie zrodlem jej spokoju, poczucie. ze w szpitalu wsrod lekarzy nic nie moze jej sie stac... ze zawsze ja uratuja.... Prosze nie lekcewaz sprawy, a przede wszystkim zapomnij o tym, ze to jakies fanaberie, czy mamy zlosliwosc.... Mama potrzebuje pomocy i prawdopodobnie wsparcia jakims lekiem antydepresyjnym..... Mam nadzieje, ze uda Wam sie szybko opanowac sytuacje.... Pozdrawiam

Dziewczyny jak tam majówka ? Ja popracowałam sobie na działce i dzis moje drętwiejące ręce dały mi popalić ; tabletki p/bólowe poszły w ruch. To jeszcze nie ta forma ; dopiero 4 M-ce po chemii. Pozdrawiam was wszystkie !

Matias30 dzięki. ale zaczynam sądzić, że mam prawo do zniechęcenia - jak wspominałam, przeżyłam ojca z dwubiegunówką, dało mi to w kość - ile można? Wywalę ją do psychiatry, jakąś mocą ale to zrobie.

Margareta, ja od poniedziałku piekłam, gotowałam i dzisiaj przyjęłam gości na imieniny. Padam z nóg. :/ Więcej imienin nie chcę, teraz zero kondycji. Podziwiam Ciebie za pracę na działce. Ja w trakcie chemii w piątek idę i dowiem się może co dalej. Pozdrawiam dziewczyny. <3

U nas jutro wyniki histpatu... trzymajcie kciuki....

@ Lena, Dokladnie, to nie jest problem, ktory ty mozesz sama rozwiazac... dla dobra Twojego i mamy potrzebna jest pomoc specjalisty... Bedzie dobrze, ale nie ma co czekac na samoistna poprawe, trzeba dzialac... Trzymam kciuki.....