Ochronny wpływ błonnika pokarmowego (w formie produktów pełnoziarnistych) na ryzyko wystąpienia niedokrwiennej choroby serca zaproponowano w 1970 roku. Profilaktyczny wpływ błonnika jest biologicznie możliwy, istniej wiele potencjalnych mechanizmów oddziaływania błonnika na indywidualne ryzyko wystąpienia choroby serca. Przeprowadzono szereg badań obserwacyjnych analizujących wpływ błonnika na zagrożenie chorobami serca. W artykule opublikowanym w British Medical Journal przedstawiono wyniki meta-analizy prospektywnych badań kohortowych z lat 1990-2013, których tematem był wpływ podaży błonnika na ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej serca oraz chorób układu krążenia. Do meta-analizy włączono 22 badania analizujące wpływ całkowitej dziennej podaży błonnika, poszczególnych typów błonnika oraz błonnika ze źródeł spożywczych na ryzyko wystąpienia chorób serca oraz układu krążenia.
Wysoka całkowita dzienna podaż błonnika wiąże się z redukcją ryzyka wystąpienia zarówno choroby wieńcowej serca jak i chorób układu krążenia. Wzrost podaży błonnika o 7 gramów dziennie powoduje obniżenie ryzyka o 9% zarówno w przypadku chorób sercowo-naczyniowych, RR=0.91 (95%CI=0.88-0.94) jak i choroby wieńcowej serca, RR=0.91 (95%CI=0.87-0.94). Zaobserwowano pewną heterogenność w zależności od rodzaju błonnika. Błonnik nierozpuszczalny, błonnik pochodzący z ziaren oraz z warzyw obniżają ryzyko obu rodzajów chorób, natomiast błonnik, którego źródłem są owoce, obniża ryzyko zachorowania na choroby układu krążenia.
Wysoka podaż błonnika pokarmowego wiąże się z redukcją ryzyka wystąpienia choroby wieńcowej serca oraz chorób układu krążenia. Wyniki meta-analizy dodają kolejne argumenty do zaleceń dietetycznych odnośnie zwiększenia ilości spożywanego błonnika.