Wyniki wielu badań wykazują zróżnicowanie zachorowalności na nowotwory złośliwe w zależności od fragmentu jelita grubego i odbytnicy (bliższy odcinek jelita grubego, dalszy odcinek jelita grubego, odbytnica). Różnice w zachorowalności w połączeniu z inną biologią nowotworów poszczególnych części jelita rodzą pytania o zróżnicowanie wpływu czynników ryzyka na wystąpienie poszczególnych nowotworów. W przeglądzie 30 badań analizowano wpływ aktywności fizycznej i wskaźnika masy ciała (BMI) na ryzyko zachorowania na nowotwory jelita grubego i odbytnicy.

Wzrost BMI wiążę się ze wzrostem ryzyka zachorowania na nowotwory wszystkich części jelita grubego i odbytnicy, dla części dalszej jelita RR=1.59 (95%CI=1.34-1.89), dla części bliższej RR=1.24 (95%CI=1.08-1.42), dla odbytnicy RR=1.23 (95%CI=1.02-1.48). Największy wzrost zaobserwowano dla części dystalnej jelita grubego.

Większa aktywność fizyczna wiąże się ze spadkiem ryzyka zachorowania na nowotwory jelita grubego. Dla części dystalnej redukcja ryzyka wynosi 23%, RR=0.77 (95%CI=0.71-0.83), natomiast dla części proksymalnej 24%, RR=0.76 (95%CI=0.70-0.83). Spadku ryzyka zachorowania w związku z aktywnością fizyczną nie zaobserwowano dla odbytnicy.   

Wyniki analizy wskazują na małe zróżnicowanie wpływu BMI na ryzyko zachorowania na nowotwory poszczególnych części jelita grubego i odbytnicy. Dla aktywności fizycznej ochronne działanie wykazano dla obu części jelita grubego przy braku wpływu dla odbytnicy, co może być związane z różnymi mechanizmami patogenezy.  

 

Wyniki wielu badań wykazują zróżnicowanie zachorowalności na nowotwory złośliwe w zależności od fragmentu jelita grubego i odbytnicy (bliższy odcinek jelita grubego, dalszy odcinek jelita grubego, odbytnica). Różnice w zachorowalności w połączeniu z inną biologią nowotworów poszczególnych części jelita rodzą pytania o zróżnicowanie wpływu czynników ryzyka na wystąpienia poszczególnych nowotworów. W przeglądzie 30 badań analizowano wpływ aktywności fizycznej i wskaźnika masy ciała (BMI) na ryzyko zachorowania na nowotwory jelita grubego i odbytnicy.

Wzrost BMI wiążę się ze wzrostem ryzyka zachorowania na nowotwory wszystkich części jelita grubego i odbytnicy, dla części dalszej jelita RR=1.59 (95%CI=1.34-1.89), dla części bliższej RR=1.24 (95%CI=1.08-1.42), dla odbytnicy RR=1.23 (95%CI=1.02-1.48). Największy wzrost zaobserwowano dla części dystalnej jelita grubego.

Większa aktywność fizyczna wiąże się ze spadkiem ryzyka zachorowania na nowotwory jelita grubego. Dla części dystalnej redukcja ryzyka wynosi 23%, RR=0.77 (95%CI=0.71-0.83), natomiast dla części proksymalnej 24%, RR=0.76 (95%CI=0.70-0.83). Spadku ryzyka zachorowania w związku z aktywnością fizyczną nie zaobserwowano dla odbytnicy.   

Wyniki analizy wskazują na małe zróżnicowanie wpływu BMI na ryzyko zachorowania na nowotwory poszczególnych części jelita grubego i odbytnicy. Dla aktywności fizycznej ochronne działanie wykazano dla obu części jelita grubego przy braku wpływu dla odbytnicy, co może być związane z różnymi mechanizmami patogenezy.  

 

 

  

Wyniki wielu badań wykazują zróżnicowanie zachorowalności na nowotwory złośliwe w zależności od fragmentu jelita grubego i odbytnicy (bliższy odcinek jelita grubego, dalszy odcinek jelita grubego, odbytnica). Różnice w zachorowalności w połączeniu z inną biologią nowotworów poszczególnych części jelita rodzą pytania o zróżnicowanie wpływu czynników ryzyka na wystąpienia poszczególnych nowotworów. W przeglądzie 30 badań analizowano wpływ aktywności fizycznej i wskaźnika masy ciała (BMI) na ryzyko zachorowania na nowotwory jelita grubego i odbytnicy.

Wzrost BMI wiążę się ze wzrostem ryzyka zachorowania na nowotwory wszystkich części jelita grubego i odbytnicy, dla części dalszej jelita RR=1.59 (95%CI=1.34-1.89), dla części bliższej RR=1.24 (95%CI=1.08-1.42), dla odbytnicy RR=1.23 (95%CI=1.02-1.48). Największy wzrost zaobserwowano dla części dystalnej jelita grubego.

Większa aktywność fizyczna wiąże się ze spadkiem ryzyka zachorowania na nowotwory jelita grubego. Dla części dystalnej redukcja ryzyka wynosi 23%, RR=0.77 (95%CI=0.71-0.83), natomiast dla części proksymalnej 24%, RR=0.76 (95%CI=0.70-0.83). Spadku ryzyka zachorowania w związku z aktywnością fizyczną nie zaobserwowano dla odbytnicy.   

Wyniki analizy wskazują na małe zróżnicowanie wpływu BMI na ryzyko zachorowania na nowotwory poszczególnych części jelita grubego i odbytnicy. Dla aktywności fizycznej ochronne działanie wykazano dla obu części jelita grubego przy braku wpływu dla odbytnicy, co może być związane z różnymi mechanizmami patogenezy.