Glejak to najbardziej śmiertelny nowotwór centralnego układu nerwowego, który charakteryzuje się wyjątkowo złym rokowaniem i ograniczonymi możliwościami terapeutycznymi. Czy przełomem w leczeniu tej choroby okażą się badania nad rolą perycytów oraz białka DMRTA2?
Naukowcy z Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu prowadzą innowacyjne badania nad glejakiem wielopostaciowym (GBM), jednym z najbardziej agresywnych nowotworów mózgu.
Cel badań
Głównym celem projektu jest zrozumienie roli białka DMRTA2 w rozwoju glejaka. Badania sugerują, że DMRTA2 może przyczyniać się do zdolności komórek nowotworowych do wzrostu i tworzenia nowych naczyń krwionośnych, co jest kluczowe dla rozwoju guza. Naukowcy planują zbadać, czy wyciszenie DMRTA2 wpłynie na zahamowanie wzrostu guza oraz zdolności jego komórek do formowania naczyń krwionośnych.
Rola perycytów
Perycyty (PC) to komórki odpowiedzialne za rozwój mikrounaczynienia i utrzymanie bariery krew-mózg. W glejakach liczba perycytów wzrasta, osiągając poziom, którego nie ma w zdrowym mózgu. Naukowcy z Wrocławia planują porównać perycyty wyizolowane z materiału tkanki mózgu pacjentów z glejakiem z perycytami zdrowego mózgu.
Potencjał terapeutyczny
Jeśli wyniki badań potwierdzą rolę DMRTA2 w rozwoju glejaka, może to otworzyć nowe możliwości terapeutyczne. Na przykład, opracowanie testu biopsji płynnej pozwoliłoby na nieinwazyjne monitorowanie obecności DNA guza w organizmie pacjenta, co mogłoby ułatwić diagnozowanie, monitorowanie postępu choroby oraz ocenę skuteczności terapii.