Wyniki badań epidemiologicznych sugerują, że stosowanie aspiryny może obniżać ryzyko zachorowania na nowotwory złośliwe piersi u kobiet. Prawdopodobny mechanizm działania mógłby być związany z wpływem aspiryny na przemiany estrogenowe, w szczególności poprzez redukcję stanów zapalnych, które rozwijają się w tkance tłuszczowej (budulec gruczołu piersiowego). W randomizowanym badaniu kontrolnym (z użyciem placebo) badano wpływ stosowania przez 6 miesięcy aspiryny w dawce 325 mg/dzień na poziom estrogenów (estradiol, estron, wolny estradiol, biodostępny estradiol) oraz białka wiążącego hormony płciowe (SHBG) u 144 kobiet po menopauzie. Osoby biorące udział w badaniu nie zażywały wcześniej niesteroidowych leków przeciwzapalnych (w tym aspiryny) częściej niż 2 razy w tygodniu, nie stosowały hormonalnej terapii zastępczej, a w ocenie radiologicznej piersi w systemie BIRADS mieściły się w kategoriach 2, 3, 4. Efekt wpływu stosowania aspiryny zmierzono poprzez porównanie poziomu estrogenów oraz SHBG po 6 miesiącach stosowania aspiryny w relacji do placebo.
Porównując poziom estrogenów oraz SHBG na początku badania oraz po 6 miesiącach, nie zaobserwowano różnicy pomiędzy grupą kobiet stosujących aspirynę a grupą, której podawano placebo. Standaryzacja w stosunku do Indeksu Masy Ciała (BMI) nie wpływała na wyniki.
Podsumowując, codzienne zażywanie aspiryny w dawce 325 mg przez okres 6 miesięcy nie wpływa na poziom estrogenów oraz białka wiążącego hormony płciowe w surowicy krwi u kobiet po menopauzie. Autorzy badania nie wykluczają, że dłuższe stosowanie aspiryny lub stosowanie większych dawek może wpływać na poziom estrogenów we krwi. Alternatywnie, jeżeli stosowanie aspiryny wpływa na poziom ryzyka zachorowania na nowotwór piersi, mechanizmem działania może być bezpośredni wpływ na tkanki gruczołu piersiowego lub wpływ niezwiązany z estrogenami.