Przy nowotworze piersi najczęstsze leczenie to zabieg chirurgiczny. Jeśli to możliwe lekarze starają się przeprowadzać operacje oszczędzające, ale nie zawsze da się to zrobić. I trzeba dokonać chirurgicznego usunięcia chorej piersi, czyli mastektomii.
To dla chorych dodatkowy ból i emocje. Jednak dzięki rozwojowi chirurgii rekonstrukcyjnej u prawie wszystkich kobiet po mastektomii można dokonać rekonstrukcji piersi oraz brodawek sutkowych, często nawet równocześnie z mastektomią.
Metody rekonstrukcji piersi można podzielić na dwie główne grupy, czyli metody z użyciem implantów i z użyciem tkanek własnych pacjentki. Każda z metod ma swoje plusy i minusy, a możliwości ich zastosowania będą zależały od diagnozy, planowanego leczenia i stanu zdrowia kobiety.
Najbardziej znaną metodą rekonstrukcji piersi jest rekonstrukcja z użyciem implantu silikonowego. Najczęściej jednak zanim właściwy implant zostanie wszczepiony, chirurg umieszcza w loży po gruczole ekspander. Jest to woreczek wypełniony określoną objętością soli fizjologicznej, który w ciągu kilku tygodni/ miesięcy jest sukcesywnie wypełniany kolejnymi objętościami soli. Dzięki stopniowemu wypełnieniu ekspandera, skóra i mięśnie piersi mogą w odpowiednim tempie „przygotować się” do przyjęcia właściwego implantu silikonowego. Oczywiście, taka metoda jest bardziej czasochłonna, ponieważ wymaga dwóch operacji (mastektomii z wszczepieniem ekspandera oraz zabiegu wyjęcia ekspandera i wszczepienia implantu), jednak wiąże się z mniejszą ilością powikłań pooperacyjnych. Przed operacją chirurg omawia z pacjentką jaki implant (pod względem rozmiaru, struktury i innych) zostanie wszczepiony, tak aby rezultat jak najbardziej odpowiadał oczekiwaniom pacjentki.
Inną metodą rekonstrukcji jest rekonstrukcja z użyciem tkanek własnych pacjentki, co oznacza, że piersi zostaje utworzona z pobranych od pacjentki tkanek. Pierś powstała w wyniku takiej rekonstrukcji jest na pewno bardziej naturalna w wyglądzie i dotyku, a ponadto zmienia się w ciągu życia z pacjentką (np. gdy pacjentka schudnie lub przytyje). Minusem tych zabiegów jest dłuższa rekonwalescencja, zwykle dwie blizny (po pobraniu tkanek i na piersi) oraz dużo bardziej czasochłonna i skomplikowana operacja.
W czasie mastektomii nie zawsze można zachować sutek, jednak chirurdzy także dobrze radzą sobie z rekonstrukcją tego fragmentu piersi. Ten zabieg stanowi końcowy etap rekonstrukcji i dokonuje się go zwykle kilka miesięcy po ostatecznej rekonstrukcji. Rekonstrukcja brodawki jest dosyć szybką operacją, która polega na odpowiednim nacięciu i zszyciu skóry pacjentki w miejscu, w którym ma być brodawka. Częstym dopełnieniem operacji jest tatuaż, który nadaje nowej, zagojonej brodawce odpowiedni kolor.
Zdrowia i trzymajcie się.