Autorzy Europejskiego Kodu Walki z Rakiem przedstawiają rekomendacje służące zredukowaniu ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe poprzez indywidualne zachowania oraz uczestnictwo w programach przesiewowych. Ekspozycja medyczna różni się od takich czynników jak palenie papierosów, zwyczaje żywieniowe czy ekspozycja na promieniowanie słoneczne. Większość ekspozycji medycznych nie jest kontrolowanych przez indywidualne zachowania, ale są one zlecane przez profesjonalistów w dziedzinie ochrony zdrowia.
Głównym celem tej części publikacji były rekomendacje odnośnie hormonalnej terapii zastępczej (HTZ). HTZ podobnie jak terapia środkami antyneoplastycznymi została zaliczona do pierwszej grupy kancerogenności przez IARC (Międzynarodowa Organizacja do Badań nad Rakiem). Wyniki badań epidemiologicznych wskazują na wzrost ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe piersi, trzonu macicy oraz jajnika w związku ze stosowaniem HTZ, przy czym związek ten jest uzależniony od typu terapii (tylko estrogen, estrogen plus progesteron) i jej długości. W przypadku nowotworów piersi wzrost ryzyka zachorowania jest silniejszy oraz bardziej jednoznaczny dla terapii zawierającej estrogen łącznie z progesteronem niż dla terapii samym estrogenem. Terapia samym estrogenem rozpoczęta w okresie początku menopauzy może mieć wpływ neutralny lub powodować niewielki wzrost ryzyka zachorowania, natomiast stosowana później może mieć wpływ neutralny lub nawet obniżać ryzyko zachorowania. Związek pomiędzy HTZ a nowotworami piersi jest złożony i uzależniony od wieku menopauzy, wieku rozpoczęcia terapii, czynników antropometrycznych oraz wpływu innych czynników ryzyka. HTZ, której składnikiem jest sam estrogen, zwiększa ryzyko zachorowania na nowotwory złośliwe trzonu macicy oraz jajnika. Autorzy europejskiego kodu podkreślają, że HTZ, pomimo możliwego wpływu kancerogennego, jest terapią z wyboru przy niektórych schorzeniach i jej stosowanie ma uzasadnienie medyczne. Pomimo wskazówek, że HTZ chroni przed chorobami serca i układu krążenia, najnowszy przegląd 19 badań w tym zakresie, wskazuje na bardzo mały lub zerowy pozytywny wpływ HTZ w chorobach serca i układu krążenia. Z tego powodu HTZ powinna być stosowana głównie jako krótkotrwała terapia uciążliwych objawów menopauzy.
Właściwości kancerogenne wykazano dla środków antyneoplastycznych stosowanych w leczeniu nowotworów złośliwych, immunosupresantów, środków antykoncepcyjnych zawierających estrogen i progesteron oraz tamoksyfenu (stosowany w terapii adjuwantowej w post-menopauzalnych nowotworach piersi z pozytywnymi receptorami estrogenowymi oraz przewodowych nowotworach in situ), dla których to środków korzyści zdrowotne muszą być szacowane w relacji do ryzyka efektów negatywnych. Potencjalny długotrwały wzrost ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe czy wpływ skutków ubocznych muszą być konfrontowane z pozytywnymi skutkami medycznymi, bardzo często natychmiastowymi i bardzo znacznymi.
Stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych, których składnikiem są estrogen i progesteron, zwiększa ryzyko zachorowania na nowotwory piersi, szyjki macicy oraz wątroby przy obniżeniu ryzyka zachorowania na nowotwory jajnika i trzonu macicy. Środki antykoncepcyjne przepisywane są zdrowym kobietom i w związku z tym każda decyzja odnośnie ich stosowania powinna być podejmowana na podstawie indywidualnego szacunku korzyści/ryzyka.
Rozwój obrazowania medycznego, szczególnie tomografii komputerowej, doprowadził do istotnego wzrostu ekspozycji na promieniowanie jonizujące. Ekspozycja medyczna jest drugim najważniejszym, po narażeniu na radon, źródłem ekspozycji w populacji europejskiej. Tomografia komputerowa klatki piersiowej powoduje narażenie na promieniowanie jonizujące równe 400 badaniom rentgenowskim klatki piersiowej. Stosowane w medycynie promieniowanie jonizujące, które uznane jest za kancerogenne (zwiększa min. ryzyko wystąpienia drugiego pierwotnego nowotworu złośliwego), przynosi jednak w efekcie więcej korzyści niż szkód dla osoby badanej.
Stosowanie środków chemoprewencyjnych nie jest zalecane dla generalnej populacji w związku z możliwymi negatywnymi efektami, ale środki te stanowią opcję terapeutyczną dla osób z grupy wysokiego ryzyka zachorowania na nowotwór złośliwy. Na podstawie wielu badań epidemiologicznych wykazane jest, że stosowanie aspiryny i innych przeciwzapalnych leków niesteroidowych obniża istotnie ryzyko zachorowania na nowotwory jelita grubego i odbytnicy, przełyku oraz żołądka. Jednak stosowanie aspiryny w ramach prewencji nowotworowej nie może być zalecane dla generalnej populacji ze względu na poważne skutki uboczne, szczególnie krwawienia z przewodu pokarmowego.
Autorzy Europejskiego Kodu Walki z Rakiem nie przedstawiają zaleceń odnośnie medycznego stosowania środków o możliwymi wpływie kancerogennym, ze względu na fakt ich zlecania przez lekarzy oraz konieczności oszacowania indywidualnych korzyści/ryzyka dla poszczególnych osób. Biorąc pod uwagę całość dowodów epidemiologicznych autorzy Europejskiego Kodu Walki z Rakiem w punkcie dotyczącym hormonalnej terapii zastępczej zalecają: „Hormonalna terapia zastępcza zwiększa ryzyko zachorowania na niektóre nowotwory złośliwie. Ogranicz stosowanie terapii hormonalnej”.