Aktywność fizyczna jest prawdopodobnie czynnikiem ochronnym obniżającym ryzyko zachorowania na nowotwór złośliwy piersi u kobiet po menopauzie. W badaniu kohortowym, którego wyniki opublikowano w Cancer Epidemiology, Biomarkers and Prevention (E3N cohort, 59 308 kobiet po menopauzie, 2 155 przypadków inwazyjnych nowotworów piersi) dokonano szczegółowej analizy wpływu rekreacyjnego wysiłku fizycznego na ryzyko zachorowania na nowotwór złośliwy piersi.
W powyższym badaniu intensywność aktywności fizycznej przedstawiona została jako wielokrotność jednego równoważnika metabolitycznego MET. Jeden MET określa zużycie jednej kilokalorii energii przez jeden kilogram masy ciała w ciągu jednej godziny spoczynku, zaś liczba MET oznacza, ile razy więcej energii jest zużywane podczas wykonywania wysiłku w porównaniu z energią wydatkowaną w czasie spoczynku. Przykładowo bardzo wolny spacer (<3 km/h) to mała aktywność fizyczna, określana jako 2 MET. Umiarkowany poziom aktywności fizycznej zawarty jest w przedziale 3–6 ME (np. szybki spacer, rekreacyjna jazda na nartach, jazda na rowerze z prędkością 15–18 km/h lub średnio intensywne zajęcia fitness). Intensywna aktywność fizyczna to wydatek energetyczny 7–12 MET (bieg, pływanie).
W grupie kobiet, których rekreacyjna aktywność fizyczna w ostatnich 4 latach zawierała się w przedziale >= 12 MET godzin/tydzień, zaobserwowano niższe o 10% ryzyko zachorowania na nowotwór złośliwy piersi, HR=0.90 (95%CI=0.82-0.99)(12 MET godzin/tydzień to równowartość 4 godzin spaceru lub 2 godzin jazdy na rowerze tygodniowo). Redukcja ryzyka była taka sama bez względu na status receptorów estrogenowych i progesteronowych, wagę ciała, indeks masy ciała czy wcześniejszą aktywność fizyczną (5-9 lat wcześniej).
Wyniki badania sugerują, że aktywność fizyczna obniża ryzyko zachorowania na nowotwór złośliwy piersi u kobiet po menopauzie.