Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) klasyfikuje chłoniaki nieziarnicze pod względem histopatologicznym:
- Białaczka/chłoniak limfobalstyczny B- lub T-komórkowy
- Nowotwory z dojrzałych komórek B (najczęstsze, stanowią 86% przypadków)
- Chłoniaki z małych komórek B – do tej grupy zaliczamy m.in. przewlekłą białaczkę limfocytową (CLL), chłoniaka grudkowego (FL, drugi najczęstszy chłoniak), chłoniaka strefy brzeżnej (MZL), chłoniaka z komórek płaszcza (MCL)
- Chłoniaki ze średnich i dużych komórek B – do tej grupy zaliczamy chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B (DLBCL, najczęstszy chłoniak), chłoniak Burkitta (BL)
- Nowotwory z dojrzałych komórek T/NK – należą do nich m.in. ziarniniak grzybiasty, chłoniak z obwodowych komórek T.
Pod względem klinicznym (pod względem dynamiki przebiegu choroby) chłoniaki nieziarnicze dzielimy na 3 grupy:
- Chłoniaki o powolnym przebiegu – inaczej indolentne. Charakteryzują się długim, wieloletnim przebiegiem oraz dobrym rokowaniem. Do tej grupy zaliczamy chłoniaka grudkowego (FL), przewlekłą białaczkę limfocytową (CLL), chłoniaka sterfy brzeżnej (MZL).
- Chłoniaki o agresywnym przebiegu - chłoniaki te cechują się szybkim wzrostem oraz gorszym rokowaniem. Do tej grupy zalicza się chłoniak rozlany z dużych limfocytów B (DLBCL) oraz chłoniak z komórek płaszcza (MCL).
- Chłoniaki o bardzo agresywnym przebiegu - należący do tej grupy chłoniak Burkitta jest bardzo agresywnym nowotworem o bardzo szybkim wzroście. W przypadku braku leczenia w krótkim czasie może doprowadzić do zgonu. Najczęściej występuje u dzieci oraz ludzi młodych.
Sfinansowane z budżetu Miasta Poznania