Nowotwory złośliwe gruczołu krokowego są piątą najczęstszą przyczyną zgonów na świecie związanych z nowotworami złośliwymi. W wielu badaniach epidemiologicznych analizowano wpływ podaży likopenu na ryzyko zachorowania na te nowotwory, jednak dotychczasowe wyniki badań są niejednoznaczne. Celem prezentowanego przeglądu systematycznego oraz meta-analizy badań było oszacowanie wpływu podaży likopenu pochodzenia spożywczego oraz poziomu likopenu w organizmie na ryzyko zachorowania na nowotwór złośliwy gruczołu krokowego. Do analizy włączono 42 badania epidemiologiczne z łączną populacją liczącą 692 012 mężczyzn, w której zdiagnozowano 43 851 przypadków nowotworów złośliwych gruczołu krokowego. Wyniki wskazują na spadek ryzyka zachorowania przy wysokim poziomie podaży likopenu z diety, spadek o 12% (RR=0.88, 95%CI=0.78-0.98) oraz przy wysokim poziomie likopenu krążącego w organizmie, spadek również o 12% (RR=0.88, 95%CI=0.79-0.98). Redukcja ryzyka zachorowania na nowotwór prostaty następuje liniowo wraz ze wzrostem podaży likopenu z diety, ryzyko obniża się 1% przy wzroście podaży likopenu o 2 mg. Ryzyko zachorowania spada również wraz ze wzrostem poziomu likopenu krążącego w organizmie, o około 3.5% przy wzroście poziomu o każde 10 μgdl-1. Pomimo wykazanego brak związku pomiędzy podażą i poziomem likopenu a wysoko-zaawansowanymi nowotworami gruczołu krokowego, agresywność nowotworów prostaty zmniejsza się wraz z podażą i poziomem likopenu (RR=0.74, 95%CI=0.55-1.00).
Podsumowując wyniki przeprowadzonego badania, wykazano spadek ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe gruczołu krokowego wraz ze wzrostem podaży likopenu z diety oraz wzrostem poziomu likopenu krążącego w organizmie. Nie wykazano jednak związku pomiędzy poziomem likopenu a ryzykiem zachorowania na nowotwory prostaty w wysokim stopniu zaawansowania. Wskazane jest przeprowadzenie kolejnych badań epidemiologicznych celem poznania mechanizmu wpływu likopenu na ryzyko nowotworów gruczołu krokowego.